Η απιστία ως κοινωνικό φαινόμενο και πως πρέπει να αντιμετωπίζεται στην αποκάλυψη της~!

Απιστία γένους θηλυκού που συναντάται όμως σε όλα τα φύλα.  Τα ζευγάρια που απιστούν συνεχώς αυξάνουν και αν και η μονογαμία φαίνεται να είναι μία ιδιαίτερη μέθοδος ασφάλειας και ικανοποίησης, συνεχώς το να απιστήσεις με το σύντροφο σου φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευχάριστο και να προκαλεί μία παράνομη και σκανδαλιστική χαρά!

Αν όμως η απιστία στο ζευγάρι που απλά συμβιώνει είναι σχετικά πιο αποδεχτό και δεν είναι τόσο κατακριτέο , η εξωσυζυγική σχέση σε ένα γάμο πάντα είναι ένα σκάνδαλο, ένα πρόβλημα για τα κοινωνικά δεδομένα αλλά και για την ίδια την ιερότητα της σχέσης έτσι όπως γαλουχήθηκε στη δύση από τη χριστιανική θρησκεία.  Το 87% των ατόμων αποδοκιμάζουν το εξωσυζυγικό σεξ αλλά 1 στους 3 έχει διαπράξει εξωσυζυγική σχέση  με σεξουαλικό χαρακτήρα.

Οι γυναίκες και οι άνδρες αντιμετωπίζουν την εξωσυζυγική σχέση πολύ διαφορετικά, για τον άνδρα η εξωσυζυγική σχέση έχει να κάνει περισσότερο με την ανάγκη του ατόμου να νοιώσει πιο ερωτικός ή κατακτητής, επίσης ο άνδρας δεν συνδέεται συναισθηματικά συνήθως με την εξωσυζυγική σχέση κάτι που έχει δημιουργήσει άπειρα προβλήματα στις σχέσεις αυτές καθότι συνήθως οι γυναίκες συνδέονται με το σύντροφο, ενώνονται με αυτόν συναισθηματικά και ουσιαστικά και τελικά μένουν μόνες… Δεν είναι τυχαίο ότι η γυναίκα είναι αυτή που όταν κάνει τη σχέση με κάποιον αρχίζει να πιστεύει ότι ίσως αργότερα πρέπει να είναι μαζί και να χωρίσει και η ίδια και αυτός με τη σύζυγο του.  Η γυναίκα πιο ευαίσθητη και εύθραυστη μπαίνει στο παιχνίδι του παράνομου έρωτα εντελώς απροετοίμαστη, γιατί η γυναίκα όχι μόνο λόγω της βιολογίας της αλλά και του κοινωνικού ρόλου που κατέχει μπαίνει στο παιχνίδι της ρομαντικής σχέσης και αναπτύσσει συναισθήματα αγάπης…. Αυτά τα συναισθήματα αγάπης είναι όμως σαν τα τριαντάφυλλα που θέλεις να κόψεις επειδή είναι όμορφα αλλά στο τέλος πάντα τελικά πληγώνεσαι. Έτσι λοιπόν παράνομη σχέση είναι πάντα μία σχέση που φέρνει πόνο. Μην ρωτάτε ψυχολόγους, αστρολόγους, και ότι άλλο φανταστείτε για την εξωσυζυγική σχέση γιατί αυτή πάντα προκαλεί πόνο (ποσοστό 95%).

Η ίδια η ικανοποίηση που προσφέρει η εξωσυζυγική σχέση δεν είναι μεγάλη, και συνήθως και οι άνδρες και οι γυναίκες νοιώθουν ανολοκλήρωτοι.  Το 70% των ανδρών θεωρούν ότι ο έρωτας με τη γυναίκα τους προκαλεί μεγαλύτερη ικανοποίηση από ότι με τη γυναίκα που κάνουν έρωτα εκτός γάμου.  Οι γυναίκες επίσης φτάνουν κατά πολύ λιγότερο σε οργασμό κατά τη διάρκεια του εξωσυζυγικού σεξ παρά όταν κάνουν σεξ μέσα στη σχέση. Αν λοιπόν η ικανοποίηση στο σεξ δεν είναι μεγαλύτερη γιατί ο κόσμος κάνει σχέσεις έξω από το γάμο;

Για τον άνδρα όπως αναφέραμε είναι απλά τα πράγματα: το σεξ έξω από το γάμο είναι μία απόδραση από την καθημερινότητα που δεν τον καλύπτει. Για τη γυναίκα όμως είναι το μεγάλο σημάδι ότι δεν είναι καλά μέσα στο γάμο, ότι πιθανών σταμάτησε να αγαπάει τον ίδιο τον άνδρα της.

Πολλές φορές το ότι ένα άτομο είναι σε εξωσυζυγική σχέση δεν σημαίνει σαφώς ότι έχει και ιδιαίτερη σεξουαλική ανάγκη ή είναι σεξουαλικά υπερδραστήριο, το αντίθετο μάλιστα. Ο κόσμος που επιδίδετε σε εξωσυζυγικές σχέσεις και είναι πολυγαμικός συχνά παρουσιάζει μικρότερο ποσοστό σεξουαλικής δραστηριότητας από ένα μονογαμικό ζευγάρι και σίγουρα πολλές φορές υπάρχει και μεγάλη ποιοτική διαφορά.

Σαφώς η αύξηση της απιστίας στα τελευταία χρόνια έχει να κάνει με την ανικανότητα των σύγχρονων ανθρώπων να μάθουν την ουσία και το λόγο που υπάρχει η σχέση αλλά και τα κοινωνικά μοντέλα που παρουσιάζονται ως πρότυπα τα οποία δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην πνευματική ουσία της σχέσης περισσότερο αλλά στην ερωτική και σεξουαλική που ουσιαστικά είναι μία ομαδική υπερσεξουαλική ψευδαίσθηση των τελευταίων δεκαετιών.  Ο ρομαντισμός ως μοντέλο συμπεριφοράς στη σχέση έπνιξε το γάμο με τις απαιτήσεις του μη δίνοντας στα άτομα τη δυνατότητα να καταλάβουν ότι ο γάμος είναι κάτι πολύ περισσότερο από “honey moon”.

Η πίστη στη θρησκεία ή η παρουσία του ιδανικού του μοναδικού συντρόφου σαφώς είναι στοιχεία που μειώνουν τη συχνότητα εξωσυζυγικού σεξ. Θα δούμε ότι οι θρησκευόμενοι κάνουν λιγότερο εξωσυζυγικό σεξ  από ότι ο υπόλοιπος κόσμος αν και θα πρέπει να πούμε ότι οι έντονα θρησκευόμενοι και όχι αυτοί που απλά πιστεύουν συνήθως είναι περισσότερο άπιστοι, εξάλλου δεν είναι λίγες οι φορές στην κοινωνία μας που αποκαλύπτετε ότι ακραίες συντηρητικές απόψεις κρύβουν ουσιαστικά μέσα τους την υποκρισία.

Ως προς τα φύλα ο άνδρας είναι πιο πιθανό να κάνει one night stands σε σχέση με τη γυναίκα, οι γυναίκες αποφεύγουν να κάνουν σεξ της μιας βραδιάς γιατί θεωρούν ότι μειώνεται η αυτοεκτίμηση τους και η αξιοπρέπεια τους. Από την άλλη ο άνδρας θα κάνει και σχέση πιο πιθανό από ότι μία γυναίκα μόνο που εκτός από αυτό έχουμε τη γυναίκα σε μία εξωσυζυγική σχέση να είναι πιο έτοιμη να διαλύσει τη σχέση της από ότι ένας άνδρας.

Το πιο βασικό είναι ότι αν μία φορά κάποιο άτομο απιστήσει στη σχέση το πιο πιθανό είναι ότι θα το επαναλάβει ενώ ακόμη και στο διαζύγιο αν ένα άτομο χωρίσει πολύ πιθανό είναι να χωρίσει και στον επόμενο γάμο του.

Η εύρεση της απιστίας σε ένα γάμο είναι ίσως το μεγαλύτερο και πιο δύσκολο test που μπορεί να μπει το ζευγάρι. Πολλές φορές δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι αν κάποιος μετάνιωσε που έκανε μια σχέση εκτός γάμου, καλό είναι να μην  το αποκαλύψει με τίποτα γιατί συνήθως αυτός που το μαθαίνει αποφασίζει να χωρίσει. Μάλιστα είναι πιο πιθανό το άτομο να χωρίσει αν το μάθει από τον ίδιο το σύντροφο του παρά αν το μάθει με άλλο τρόπο.

Φαίνεται στην 1η περίπτωση η ιδέα ότι ο σύντροφος μας όχι απλώς απίστησε αλλά «λυπάται» για την κατάσταση προκαλεί ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.

Σαφώς αυτό που καταστρέφετε στην αποκάλυψη της απιστίας δεν είναι άλλο από την εμπιστοσύνη, δυστυχώς οι ανθρώπινες σχέσεις για να μπορούν όμως να προχωρήσουν χρειάζονται εμπιστοσύνη έτσι πολλές φορές και αν ακόμη ο γάμος δεν τελειώσει η σχέση ρεαλιστικά έχει τερματιστεί.

Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν συνομιλώ με ανθρώπους στο γραφείο μου, ιδιαίτερα γυναίκες, αυτό που τους λέω είναι ότι ουσιαστικά ο σύζυγος τους έβαλε το τρίτο πρόσωπο για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά αυτές έβαζαν το τρίτο πρόσωπο για τις επόμενες δεκαετίες.

Καλώς η κακώς όταν μάθετε ότι έχει απιστήσει ο σύντροφος σας αν θέλετε να βγείτε νικητής από αυτό είναι να προσπαθήσετε να μην το συζητάτε αφότου σαφώς έχει τελειώσει η συζήτηση αποκάλυψης και έχει αποφασίσει το ζευγάρι ότι θα προχωρήσει. Η συνομιλία σας πάνω στο θέμα για μήνες η ακόμη και για χρόνια καθώς και η εκτόξευση κατηγοριών για περασμένα πράγματα το μόνο που μπορεί να κάνει είναι ουσιαστικά να σκοτώσει το γάμο.

Παρόλα αυτά το θύμα είναι αυτό που μπορεί να σώσει το γάμο και προσπαθεί ακριβώς γιατί ο θύτης από την αποκάλυψη του «εγκλήματος» του δεν μπορεί  να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες.  Σαφώς όμως αν στο γάμο το ζευγάρι  δεν αντιμετωπίσει την εξωσυζυγική σχέση ρεαλιστικά με τα όποια προβλήματα μπορεί να προκληθούν, τότε αυτό που θα ακολουθήσει είναι μία συνεχόμενη αυτοκαταστροφική κατάσταση.

Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα που το ζευγάρι πρέπει να αντιμετωπίσει:

1)      Ποιος είναι ο λόγος της απιστίας; Θα πρέπει οι λόγοι και οι αφορμές της απιστίας να αντιμετωπιστούν

2)      Θα πρέπει το θύμα να πιστέψει ότι αξίζει πραγματικά και ότι σεξουαλικά και συναισθηματικά έχει ξανακερδίσει τη 1η θέση στη καρδιά του θύτη.

3)      Θα πρέπει το θύμα να σταματήσει να κατηγορά και να εξαπολύει το θυμό του μη εποικοδομητικά

4)      Θα πρέπει να αναπτυχθεί σταδιακά η εμπιστοσύνη

5)      Άμεσα να προστεθούν καλές στιγμές στο ζευγάρι για να πεισθεί και πρακτικά ότι μπορεί να συμβιώσει

Σαφώς όλα αυτά μπορούν να γίνουν αν υπάρχει το ενδιαφέρον για τη συνέχιση του γάμου και από τα δύο μέλη της σχέσης. Αν δεν υπάρχει αυτή η θέληση τότε το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να χωρίσουν ιδιαίτερα αν υπάρχουν παιδιά σε αυτόν καθότι αν το παιδί μεγαλώσει σε μία αρρωστημένη ψυχολογικά και συναισθηματικά οικογένεια με συσσωρευμένο το θυμό σίγουρα κα αυτό στη συνέχεια θα αποκτήσει σημαντικά ψυχολογικά προβλήματα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η εξωσυζυγική σχέση είναι μία διαφυγή από το πρόβλημα, δεν είναι όμως και η λύση του, συνήθως οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε εξωσυζυγικές σχέσεις κάνουν πιο μίζερη και δύσκολη μακροπρόθεσμα τη ζωή τους και δεν νοιώθουν ευτυχία, είτε γιατί ο σύντροφος τους δεν είναι κοντά τους άρα ζουν ένα μαρτύριο σε απόσταση είτε γιατί αργά η γρήγορα η σχέση που δημιουργείτε αρχίζει να παράγει περισσότερα προβλήματα και σαφώς μεγιστοποιεί τα προβλήματα που υπάρχουν ήδη μέσα στην οικογένεια.  Στο τέλος οι περισσότεροι από τη σχέση βγαίνουν τραυματισμένοι και μπορεί το θύμα της απιστίας να μην κατάλαβε κάποιες φορές τι έγινε, όμως η αίσθηση της έλλειψης και της αδυναμίας είναι εμφανής καθώς επίσης και η γενικότερη έλλειψη ικανοποίησης που υπάρχει στη ζωή των ατόμων που διαπράττουν την εξωσυζυγική σχέση.

Σε ένα άλλο κοινωνικό σύστημα προφανώς να υπήρχε διαφορετική προσέγγιση αλλά παντού όπου υπάρχει ο ανθρώπινος εγωισμός τελικά στο τέλος έχουμε τα πάθη που οδηγούν στην καταστροφή.

Χρήστος Άρχος

Ψυχολόγος

Γνωστικός – Συμπεριφορικός θεραπευτής

Allgeier, A. R., & Allgeier, E. R. (1995). Sexual interactions (4th ed.). Lexington, MA: D. C. Heath.

Buss, D. M. (1994). The evolution of desire: Strategies of human mating. New York: Basic Books.

Fisher, Helen, E. Anatomy of Love: The natural history of Monogamy, Adultery, and divorce. New York: Norton

Forste, R., & Tanfer, K. (1996). Sexual exclusivity among dating, cohabiting, and married women. Journal of Marriage and the Family, 58, 33-47.

Glass, Shirley P., and Thomas L. Wright. “Justification for extramarital relationships: The association between attitudes, behaviors, and gender”. Journal of Sex research, Vol 29 (August 1992).pp (370 – 388).

Leigh, B. C., Temple, M. T., & Trocki, K. F. (1993). The sexual behavior of U.S. adults: Results from a national survey. American Journal of Public Health, 83, 1400-1408.

Oliver, M. B., & Hyde, J. S. (1993). Gender differences in sexuality: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 114, 29-51.

Rushton, J. R, & Bogaert, A. F. (1987). Race differences in sexual behavior: Testing an evolutionary hypothesis. Journal of Research in Personality, 21, 529-551.

Thio, A. (2003). Παρεκκλίνουσα συμπεριφορά. Αθήνα: Έλλην

Wiederman, M. W. (1993a). Demographic and sexual characteristics of nonresponders to sexual experience items in a national survey. The Journal of Sex Research, 30, 2735.

Wiederman, M. W. (1993b). Evolved gender differences in mate preferences: Evidence from personal advertisements. Ethology and Sociobiology, 14, 331-352.