Η αστρολογία δημιουργήθηκε από άνδρες και διατηρεί σε ένα βαθμό τα ανδροκρατούμενα χαρακτηριστικά της. Αυτό μπορούμε να το δούμε ότι για παράδειγμα αν και υπάρχουν αρσενικοί και θηλυκοί πλανήτες από το αρχαίο πάνθεο μόνο δύο πλανήτες στην αστρολογία είναι γυναίκες. Η Αφροδίτη και η Σελήνη. Στο ζωδιακό επίσης το μοναδικό ζώδιο που είναι αποκλειστικά γυναικείο είναι η Παρθένος και μάλιστα ήταν στο παρελθόν συνδεόμενη με την υπηρεσία και ακόμη παλιότερα με την δουλεία!
Όμως αυτό είναι ίσως το λιγότερο πρόβλημα όταν προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε και να βοηθήσουμε ένα άτομο είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας. Για παράδειγμα στη κοινωνία μας είναι πιο σημαντικό το ζώδιο δηλαδή ή θέση του Ήλιου στο χάρτη μας δείχνοντας για ακόμη μια φορά τη συντριπτική νίκη των αρσενικών στοιχείων που υπάρχουν στην κοινωνική κατασκευή της αστρολογίας.
Χωρίς να το καταλαβαίνουμε οι αστρολόγοι παράγουμε ρατσισμό. Όχι μόνο αυτό αναγκάζουμε ανθρώπους γύρω μας να ταυτιστούν με τον Ήλιο τους ως βασικό χαρακτηριστικό τη στιγμή που αυτό μπορεί να μην ισχύει όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά και για τους άνδρες. Στην πραγματικότητα γνωρίζουμε πια ότι κάθε άνθρωπος έχει μέσα του και yin & yang και πως στην πραγματικότητα απλά σε κάποιους το yin είναι πιο δυνατό και το yang είναι πιο δυνατό σε άλλους.
Το πρώτο ουσιαστικό πρόβλημα είναι ότι η ίδια η κοινωνία προσπαθεί να σπρώξει τους άνδρες να μπορέσουν να ζήσουν πιο δυνατά τους «αρσενικούς» τους πλανήτες ενώ τις γυναίκες τις σπρώχνει να λειτουργούν περισσότερο τους «θηλυκούς» πλανήτες. Στην πραγματικότητα αντί το ωροσκόπιο του ατόμου να εξυπηρετεί τον άνθρωπο τελικά εξυπηρετεί την κοινωνία και τις δεδομένες ανάγκες της. Με αυτό τον τρόπο τελικά όμως οι αστρολόγοι είμαστε μέρος ενός άδικου συστήματος που συνεχίζει να συνθλίβει τις ατομικές διαφορές προς χάριν της κοινωνικής ηρεμίας.
Ο Αστρολόγος όμως ΠΡΕΠΕΙ να είναι ένας επαναστάτης ένας άνθρωπος που σκοπός του είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν την ελευθερία τους και όχι να ΜΑΖΟΠΟΙΗΘΟΥΝ. Σε αυτή ακριβώς την κατάσταση οι γυναίκες βρίσκονται σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση. Γιατί μία γυναίκα με έντονο Κριό και τη Σελήνη στον Αιγόκερω να μην μπορεί να εκφράσει τον εαυτό της ελεύθερα αλλά να πρέπει να κάνει τη «γατούλα» για να μπορέσει να επιβιώσει;
Γιατί και εμείς οι αστρολόγοι αναγκάζουμε μέσα από ρατσιστικά σεμινάρια να βρουν οι άνδρες το θεό μέσα τους και η γυναίκες τη θεά μέσα τους. Γιατί θα πρέπει ο Άρης να είναι προνόμιο μόνο των ανδρών και η Αφροδίτη προνόμιο μόνο των γυναικών. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι δυστυχισμένοι γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να ζήσουν σύμφωνα με τις ανάγκες του χάρτη τους.
Έχω δεχθεί άπειρες γυναίκες στο γραφείο μου που μου λένε «άσε έχω αδύναμη Σελήνη και δεν θα μπορέσω να κάνω καλό γάμο». Αναγκάζουμε ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν στη σχέση τους τη Σελήνη όταν αυτό δεν είναι και το καλύτερο τους στοιχείο. Ακόμη και σήμερα οι αστρολόγοι για τις σχέσεις προσπαθούμε να δούμε στη Σελήνη τη γυναίκα και στον Ήλιο τον άνδρα και λέμε ότι όταν η Σελήνη της Γυναίκας είναι σε άσχημη όψη με του Άνδρα τότε δεν μπορεί να υπάρξει σωστή σχέση. Ω ΤΙ ΨΕΜΑ!
Πολλές φορές η γυναίκα μπορεί να χρησιμοποιήσει τον Ήλιο της για να μπορέσει να έχει μία όμορφη σχέση με κάποιον άνδρα που πιθανώς η Σελήνη του να είναι ο δυνατός πλανήτης στο ηλιοσεληνιακό δίπολο. Μπορούμε να δούμε τις διαφορές στην αντιμετώπιση της γυναίκας σε πολύ απλά κοινωνικά παραδείγματα.
Ο Άνδρας που θα έχει σχέση με μία πολύ μικρότερη γυναίκα δεν θεωρείτε και πολύ σοβαρό γεγονός. Όταν όμως η γυναίκα παντρεύετε έναν πολύ μικρότερο της τότε είναι η «τεκνατζού». Τέτοιου είδους πεποιθήσεις περνούν και κάτω από το τραπέζι στην αστρολογική πρακτική. Έναν δυνατό Ήλιο – Άρη σε έναν άνδρα θα τον δούμε σαν μία πολύ δυναμική όψη ενώ σε μία γυναίκα μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και αρνητικό.
Επίσης έχω παρατηρήσει ότι τους άνδρες που έχουν έντονο Ουρανό συνήθως η κοινωνία τους αποδέχεται γιατί η ανεξαρτησία και η ελευθερία είναι γένους αρσενικού αλλά τις γυναίκες τις έχουν σχεδόν απομονωμένες. Είναι πολύ κρίμα να βλέπω στο γραφείο μου γυναίκες ανεξάρτητες και δυναμικές να είναι αναγκαστικά στο περιθώριο απλά και μόνο γιατί χρησιμοποιούν τον Ουρανό μιας και θεωρείτε προνόμιο του άνδρα κάτι τέτοιο.
Τον ίδιο ρατσισμό βέβαια βιώνει και ο αρσενικός πληθυσμός όπου οι άνδρες που έχουν δυνατή Αφροδίτη για παράδειγμα η Ποσειδώνα θεωρούνται όχι και τόσο άξιοι και δυναμικοί για να μπορέσουν να θεωρηθούν κοινωνικά ανταγωνιστικοί. Λογικό είναι όταν προσπαθείς να τους βάλεις στο ανταγωνιστικό πλαίσιο ενός Άρη.
Η κοινωνία μας δεν προσφέρει ευκαιρίες πολλές σε αυτά τα άτομα για αυτό και είναι άδικο μία επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο να πάει άδικα και να ακολουθήσει ακριβώς την ίδια δυναμική της κοινωνίας. Την επόμενη φορά όταν βλέπετε έναν άνδρα η γυναίκα να έχει τους αντίθετους πλανήτες ενεργοποιημένους από ότι το φύλο τους προδίδει προσπαθήστε να τους δώσετε ευκαιρίες διεξόδου στη ζωή τους καθότι και να καταλάβουν ότι το ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ και όχι προσωπικό και πως θα έπρεπε αντιθέτως να ενδυναμώσουν τα χαρακτηριστικά τους και να προσπαθήσουν να επιτύχουν ακριβώς σε αυτές τις δυνατότητες που τους είναι απωθημένες.
Η αστρολογία βέβαια έχει και άλλες μέσα της κρυμμένες κοινωνικές συμβάσεις που οδηγούν στην προβληματική της ερμηνεία πολλές φορές, για αυτό και υπάρχουν πολλαπλά προβλήματα ανάγνωσης ακόμη και ενός χάρτη καθότι προσπαθούμε όχι να δούμε την αλήθεια όπως είναι αλλά έτσι όπως θα έπρεπε να είναι με βάση τα κοινωνικά μας δεδομένα. Αν προχωρήσουμε πιο βαθιά στις πεποιθήσεις της αστρολογίας θα παρατηρήσουμε ότι για παράδειγμα η αστρολογία της δυτικής κουλτούρας δεν έχει κανένα ζώδιο που να αντιπροσωπεύει το φυτικό βασίλειο ή το ορυκτό βασίλειο.
Αυτά δεν είναι τυχαία πράγματα, οι κοινωνικές αναπαραστάσεις που έχουμε έχουν διαμορφώσει και μία ανάλογη αστρολογία του φαλλοκρατισμού , της ζωοφαγίας και κυνηγιού αλλά και της ατομικής μονομέρειας του πολισμού μας. Αν θέλουμε πραγματικά να εκφράσουμε σταδιακά το δυναμικό του κάθε ανθρώπου θα πρέπει να δούμε την καθαρή ενέργεια του ατόμου και μετέπειτα να προσπαθήσουμε να την ερμηνεύσουμε με βάση τα κοινωνικά δεδομένα του δυτικού μας πολιτισμού. Ας αφουγκραστούμε λοιπόν το άτομο για μία φορά πραγματικά και όχι το άτομο έτσι όπως εκφράζεται μέσα από την ομαδοποίηση της εκάστωτε κοινωνίας.
Γιατί κάθε κοινωνία μπορεί να είναι κομμάτι ελευθερίας για κάποιους αλλά για άλλους μπορεί να είναι το φίμωτρο της προσωπικής τους αυτοέκφρασης.