Η μοναξιά: 3 Πλανητικές επιρροές
Τρεις είναι οι πλανητικές επιρροές που φέρνουν τη μοναξιά σε ένα άτομο με τον ένα η τον άλλο τρόπο και έτσι μαρτυρά η ανθρώπινη φύση. Αρχαίοι λαοί κατονόμαζαν την μοναξιά σαν τη μεγαλύτερη κατάρα μετά την τρέλα και δεν είχαν άδικο γιατί και στην τρέλα πάλι είσαι μόνος με το δικό σου ψεύτικο κόσμο. Ο Κρόνος, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας είναι οι πλανητικές επιρροές που οδηγούν σε έντονα φαινόμενα μοναχικότητας που για τον ένα ή τον άλλο λόγο καταδυναστεύουν τους ανθρώπους. Εμείς όλοι πρέπει πάσα θυσία να αποφύγουμε τις παρακάτω καταστάσεις που φυλακίζουν το πνεύμα μας και καταστρέφουν τη ζωή μας.
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ
Τα κιτρινισμένα φθινοπωρινά φύλλα.
Πεταμένα κιτρινισμένα φύλλα στο δρόμο
έχασαν για πάντα το παλιό τους χρώμα
κανείς δεν τους είχε ειδοποιήσει για το τέλος τους
και όμως όλοι το ήξεραν και κανείς δεν μιλούσε
τώρα μόνα στον αέρα τα πατούν οι διαβάτες και
τσακίζουν κάθε στιγμή τα ψεύτικα όνειρα τους.
Τα φύλλα δεν γνωρίζουν το τέλος που έρχεται και όμως αυτό είναι σίγουρο αλλά δεν φταίνε αυτά, είναι απλά μέρος μιας διαδικασίας άγνωστης και παντελώς απίστευτης για αυτά και όμως το δέντρο ήταν προκαθορισμένο να τα ρίξει προτού καν και αυτό το ίδιο γεννηθεί. Δημιουργήθηκαν από εκείνο το πρωταρχικό δέντρο δεμένα με τη ζωή και τις χαρές της άνοιξης και του καλοκαιριού μα δεν ήξεραν τι τα περιμένει, το κακό που τους επιφύλασσε η μοίρα δεν έχει σχέση τόσο με αυτούς αλλά με μία ολόκληρη διαδικασία είναι στην ίδια τη ρίζα του δέντρου.
Οι άνθρωποι με έντονο τον Κρόνο ή που βιώνουν μία έντονα Κρόνια περίοδο έρχονται αντιμέτωποι με αυτό το συμβολισμό, πολλές φορές πληρώνουν τα λάθη και τις παρατυπίες των γονιών τους και δεν βλέπουν το επικείμενο τέλος παρόλο που ουσιαστικά είναι δεδομένο. Η σχέση σιγά – σιγά σαπίζει και δείχνει να μην μπορεί να προχωρήσει, η ατμόσφαιρα γίνεται παγωμένη και τα πάντα συννεφιάζουν τα σημάδια είναι ακριβέστατα αλλά δεν το παραδέχονται δεν πιστεύουν ότι σε αυτούς ήρθε το τέλος χωρίς να κατανοούν ότι σαν και αυτούς τρισεκατομμύρια άλλα «φύλλα» έχουν βρει το ίδιο τέλος μιας και είναι χαμένα στη προσωπική τους σπουδαιότητα. Η σχέση καταρρέει συνεχώς στο τέλος είναι νεκρή αλλά συνεχίζουν να είναι μαζί σαν τραγικό από θρίλερ σενάριο μιας πεθαμένης ψυχής που αρνείται να φύγει από το σπίτι που έφυγε έτσι όπως και το νεκρό φύλλο του δέντρου κρέμεται πεθαμένο από το κορμό που άλλοτε έλαμπε. Στο τέλος δεν χρειάζεται κάτι πολύ σημαντικό για να καταρρεύσει η σχέση ουσιαστικά ένα απλό αεράκι ένας απλός θόρυβος μπορεί να το ρίξει κάτω και εκεί κανείς από αυτούς που συμμετέχουν σε αυτή τη σχέση δεν καταλαβαίνει πώς χώρισαν για ένα τόσο απλό πράγμα.
Αυτές οι σχέσεις είναι οι λεγόμενες με ημερομηνίες λήξεως, ουσιαστικά από την αρχή τους είναι καταδικασμένες να τελειώσουν, παλιά προβλήματα που ξεκινούν από την ίδια την οικογένεια στοιχειώνουν το ένα η και τα δύο μέλη της σχέσης και δεν μπορούν να αντιληφθούν της λανθασμένες επιλογές που κάνουν. Σε μερικά πράγματα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα παρά να αποδεχτείς τον ενδεχόμενο θάνατο.
Στη συνέχεια το άτομο μεταμορφώνετε έτσι ακριβώς όπως το φύλλο αποσυντίθεται σε άλλα στοιχεία για να δώσει το ξεκίνημα κάτι καινούριου, αποσπασμένου πια από το βαρύ φορτίο της κληρονομιάς της οικογένειας του που με ψυχολογικό τουλάχιστον τρόπο δηλητηρίασαν το μυαλό του. Ο Κρόνος πάντα σχετίζεται με την οικογένεια και αυτό μπορεί να έχει σχέση είτε με το μακρινό παρελθόν της οικογένειας είτε με την άμεση οικογένεια έτσι όπως μας το έχει διδάξει η ψυχανάλυση.
Το γεγονός αυτό που θα το οδηγήσει από την αποκόλληση του από το δέντρο μπορεί να του προκαλέσει πόνο στην αρχή αλλά στην συνέχεια λειτουργεί λυτρωτικά επάνω του και το βοηθά να δημιουργήσει κάτι νέο και υγιές. Ουσιαστικά η κρίση που παρουσιάζεται στη σχέση και το τέλος της είναι ένα μέρος της εξέλιξης του ατόμου κάτι άσχημο που τελικά θα οδηγήσει σε κάτι όμορφο.
Πίνακας 1. Σχεδιάγραμμα που δείχνει πότε οι πλανήτες μπορούν με τις μεγαλύτερες πιθανότητες να προκαλέσουν μία περίοδο μοναξιάς. Σε όλα τα παραπάνω να προστεθεί και οι ακμές του 7ου του 5ου καθώς και οι κυβερνήτες τους.
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ
Η πανέμορφη κοιμισμένη κόρη
Πανέμορφη σαν τα καταγάλανα νερά
μεθυστική σαν το άρωμα της ανατολής
κοιμάται η όμορφη κόρη και ονειρεύεται
Ονειρεύεται τον όμορφο πρίγκιπα της και τα
μεγαλεία της μα ο χρόνος περνάει στον αιώνιο ύπνο της
έχει χάσει την πανέμορφη νιότη της το σώμα της μαρτύρησε
από το μαστίγιο του χρόνου, η πόρτα της λένε οι γείτονες
είχε χτυπηθεί από πολλά πριγκιπόπουλα αλλά η Κόρη στο
βαθύ της ύπνο δεν μπορούσε να τους ακούσει και τώρα στο
σκοτεινό και ερειπωμένο από τα χρόνια σπίτι της κλαίει
και μόνη παρέα της είναι η σκιά της.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από αυτή του ανθρώπου που έχει κάτι θετικό να δώσει στον κόσμο και επειδή έχει βάλει υπερβολικά standard τελικά όχι μόνο δεν έχει τη δυνατότητα να το δώσει αλλά το χάνει και ο ίδιος μια για πάντα. Τα άτομα με έντονο τον Ποσειδώνα στο γενέθλιο τους ή από μελλοντικές προβολές το κάνουν αρκετά συχνά.
Τα άτομα αυτά είναι γεμάτα εξιδανικεύσεις και όνειρα, πολλές φορές πράγματι έχουν κάτι πολύ ξεχωριστό που τους κάνει στον κόσμο μαγικούς και αξιόλογους αλλά αντί να διαθέσουν αυτή τους τη μαγεία στον κόσμο που μπορεί να τους λατρέψει και να τους δώσει την ευτυχία που χρόνια ψάχνουν ουσιαστικά περιμένουν κάτι που είναι ανόητο και ψεύτικο και παγιδεύονται από την ίδια την μαγεία τους. Στο τέλος χαμένες ελπίδες και όνειρα, σωριασμένες ζωές και απεριόριστη αναμονή για κάτι που δεν είναι ρεαλιστικό γεμίζουν τη ζωή του ατόμου. Ιδιαίτερα με τις διελεύσεις του Ποσειδώνα καρφώνουμε το μυαλό μας σε κάτι που μπορεί να μην είναι καν αληθινό αλλά απλή προβολή του εαυτού μας και χάνουμε χρόνο μέχρι που να καταλάβουμε ότι άλλο είναι αυτό που ζητάμε και θέλουμε.
Η Κόρη στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να διαλέξει 3 δρόμους ο πρώτος είναι προτού να είναι αργά να ξυπνήσει και να μπορέσει να χαρεί τη ζωή της με ότι έχει και σιγά και σταδιακά να βρει αν θέλει κάτι άλλο. Ο 2ος είναι όταν πια έχει γεράσει και είναι αργά να χαρεί την ευτυχία της, εκεί δεν πρέπει να σταθεί και να κλαίει μαζί με τη σκιά της αλλά να μπορέσει να βρει το κουράγιο της και ότι χάρη και ομορφιά έχει να μπορέσει να εκμεταλλευτεί έστω και τώρα που είναι αργά. Ο 3ος δρόμος είναι αυτός που διαλέγουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Κανείς δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τα προσωπικά του σκοτάδια και αποτυχίες, από την σκληρή και μαύρη πραγματικότητα διαλέγουν να ονειρευτούν και να μην σκέφτονται. Είναι καλύτερο να νομίζεις ότι είσαι ευτυχισμένος παρά να ξέρεις τη δυστυχία σου. «Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα» λένε και η κόρη με τα δάκρυα στα μάτια πάει πάλι να ονειρευτεί, τα γερασμένα με ρυτίδες πια μάτια της κλείνουν, αρχίζει να βλέπει εκείνο το όμορφο όνειρο με τον όμορφο άνδρα να τη κοιτάει στα μάτια και να της λέει σ΄αγαπώ εκεί στον ύπνο της επάνω κάποια στιγμή θα έρθει ο θάνατος και θα της πάρει τη ζωή αυτή τη ζωή που η ίδια πρόδωσε για μία ψεύτικη εικόνα και προτίμησε να σβήσει σε ένα όνειρο.
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΑ
Ο Θάνατος και η έμμονή που οδηγεί στο σκοτεινό μονοπάτι
Τώρα που όλες μου οι χάρες καταστράφηκαν
και τα μαγικά μου ολοκλήρωσαν το έργο τους βλέπω
πως έφτιαξά ένα τέρας από μόνος μου, μία κατάρα που
θα ταλαιπωρεί εμένα και τον άνθρωπο που αγαπώ.
Στα τέσσερα στοιχεία της φύσης παρακαλώ καλύτερα λίγο πριν
την γνωρίσω να πέθαινα και ας έκλαιγε από πόνο και όχι από
το βδέλυγμα της νοσηρής μου φαντασίας.
Πολλές φορές αυτό που νομίζουμε ότι θα είναι ο παράδεισος μας τελικά είναι η ίδια μας η καταστροφή. Τυλιγμένη με εγωισμό και μίσος η λατρεία μας για ένα άνθρωπο μπορεί να μας φτάσει στα όρια της τρέλας και να συνταράξει για πάντα τα θεμέλια της ύπαρξης μας. Το άτομο σαν να τρελαίνεται χάνει τον εαυτό του και οδηγείται σε σκοτεινά μονοπάτια κάνοντας ουσιαστικά το σκοτεινό συμβόλαιο με το διάολο, «ας πουλήσω την ψυχή μου για να πετύχω το σκοπό μου» μόνο που όταν χάσεις τη ψυχή σου ο σκοπός χάνει το πραγματικό του νόημα. Στο τέλος όμως αυτού του σκοτεινού μονοπατιού ακόμη και αν το υποκείμενο καταφέρει και πετύχει το σκοπό του δεν θα είναι ευτυχισμένο γιατί θα έχει δηλητηριάσει τα πάντα γύρω του και τον εαυτό του και θα καταλάβει ότι είναι πιο μόνο από ποτέ. Όταν συνειδητοποιήσει τι έκανε θα είναι αργά γιατί ήδη θα έχει ταλαιπωρήσει τόσο πολύ τον εαυτό του και τους γύρω του που τελικά θα έχει φτιάξει ένα βδέλυγμα που μόνο καταστροφή μοναξιά και θάνατο μπορεί να προκαλέσει μιας και η ζήλια και η έλλειψη αυτοπεποίθησης θα κυριαρχούν.
Μία ακόμη όψη του Πλούτωνα που τη βιώνουν τα έντονα πλουτώνια άτομα στο γενέθλιο χάρτη είτε άμα περνάμε από πλουτώνια κατάσταση σε μελλοντική προβολή είναι ο βιολογικός θάνατος των αγαπημένων τους προσώπων. Πόσοι άνθρωποι έχουν κλάψει γιατί έχασαν αυτόν που τους αγαπούσε και αγαπούσαν και αυτοί. Η ζωή δεν κάνει διακρίσεις και επιλογές πάντα κάπου τυχαία το χέρι του θανάτου θα χτυπήσει και θα οδηγήσει σε απέραντη μοναξιά εμάς και τους γύρω μας που σχετίζονταν με το αγαπημένο μας πρόσωπο, φτάνει να θυμόμαστε ότι πρέπει να προχωράμε στη ζωή μας και όχι να μνημονεύουμε απλά το χαμό ενός αξιόλογου προσώπου, εάν μπορούσε να μας δει σίγουρα δεν θα ήθελε να μας βλέπει να υποφέρουμε τόσο από το χαμό του.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλές φορές η μοναξιά και όχι μόνο στην περίπτωση που αναφέραμε του Κρόνου είναι μία πολύ σημαντική εξελικτική διαδικασία που μπορεί να μας οδηγήσει σε απίστευτο πλούτο γνώσεων και κατανόησης των πραγμάτων γύρω μας. Μέσω της μοναξιάς μπορούμε να φτάσουμε σε απίστευτο βαθμό γνώσεων και πραγμάτων που ούτε καν το υποψιαζόμασταν, οι παραπάνω περιπτώσεις δεν μιλάνε για αυτή την μοναξιά αλλά εκεί που η σάρκα και η ψυχή μαρτυρούν κάτω από το μαστίγιο της ερημιάς τους.
Christos ArchosOctober 13, 2017