Πεπρωμένο, Κάρμα, Προορισμός, Σκοπός, Ψυχή, Ενσάρκωση: Πώς συνδέονται άραγε όλα αυτά; Ας ακούσουμε μια ιστορία από το μακρινό παρελθόν που θα μας διηγηθούν οι δεσμοί της Σελήνης για τον Δράκο στον χάρτη μας.
Μια φορά και έναν καιρό, την εποχή που ο Κόσμος ήταν ακόμα νέος, η μεγάλη Θεά του πρωταρχικού Χάους και των αρχέγονων Υδάτων Τιαμάτ θύμωσε πολύ με τους απογόνους της όταν εκείνοι σκότωσαν τον σύζυγό της Άμπζου. Για να τους τιμωρήσει, μεταμορφώθηκε σε δράκο και κάλεσε τα θαλάσσια τέρατα να βγουν στην στεριά για να την βοηθήσουν να πάρει την εκδίκηση της.
Όμως ο Μαρντούκ, Θεός της καταιγίδας και γιός του Ένκι, πρόλαβε και τη νίκησε πριν καταστρέψει τον κόσμο και στην συνέχεια, τοποθέτησε το κεφάλι της στο σημείο που η τροχιά της Σελήνης, καθώς εκείνη ανέρχεται στον Θόλο, τέμνει την τροχιά του Ηλίου. Στη συνέχεια δε, τοποθέτησε την ουρά της στο αντιδιαμετρικό σημείο, εκεί δηλαδή που η τροχιά της Σελήνης τέμνει και πάλι την τροχιά του Ηλίου, αλλά καθώς εκείνη κατέρχεται. Επάνω στην πλάτη του Δράκου – Τιαμάτ στήριξε τους μισούς αστερισμούς και κάτω από την κοιλιά της, τους άλλους μισούς!
Ή τουλάχιστον, έτσι πίστευαν οι Σουμέριοι και οι πολιτισμοί (Ακκάδιοι, Χετταίοι, Βαβυλώνιοι κλπ) που ξεπήδησαν από αυτούς.
Ο μύθος αυτός συναντάται σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς με διάφορες παραλλαγές και διαφορετικά ονόματα πρωταγωνιστών (και εδώ, στην δική μας μυθολογία), Ο μύθος όμως, πάντοτε «κρύπτει νουν Αληθείας», οπότε, ας περάσουμε να δούμε τι εκφράζουν στην Αστρολογία η κεφαλή και η ουρά του Δράκοντος.
Η (φαινόμενη) περιστροφή του Ηλίου γύρω από την Γη γίνεται πάνω στο ίδιο πάντα μονοπάτι που ονομάζεται Εκλειπτική. Η Σελήνη, περιστρεφόμενη γύρω από την Γη, έχει το δικό της μονοπάτι που έχει μία κλίση 5ο.30΄μοιρών σε σχέση με το επίπεδο της εκλειπτικής, που σημαίνει ότι τα επίπεδα περιστροφής του Ηλίου και της Σελήνης δεν ταυτίζονται.
Τα σημεία που το μονοπάτι της Σελήνης τέμνει το μονοπάτι του Ηλίου ονομάζονται Δεσμοί της Σελήνης. Το σημείο στο οποίο η Σελήνη περνάει πάνω από το πλάτος του Ηλίου, σε βόρειο δηλαδή πλάτος, είναι ο Βόρειος (ή ανοδικός) δεσμός, ενώ το σημείο στο οποίο κατέρχεται κάτω από το πλάτος του Ηλίου, είναι ο Νότιος (ή καθοδικός) Δεσμός, το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον βόρειο δεσμό. Γύρω από την περιοχή που βρίσκονται οι δεσμοί, με κάποιες μοίρες ανοχή, γίνονται οι Εκλείψεις του Ηλίου και της Σελήνης, ή, όπως έλεγαν οι μύθοι, «ένα Δράκος τρώει το Φως». Η εικόνα που ακολουθεί είναι από την Wikipedia (Εικόνα 1)
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι όλοι οι πλανήτες έχουν δεσμούς, εμείς όμως εδώ θα ασχοληθούμε μόνον με τους δεσμούς της Σελήνης.
Στην Παραδοσιακή αστρολογία οι δεσμοί της Σελήνης έχουν φύση Δία ο βόρειος δεσμός (δηλαδή είναι πιο ευμενής και «διογκώνει» ό,τι ακουμπάει) και Κρόνου ο νότιος δεσμός (δηλαδή πιο δυσμενής και «συρρικνώνει» ό,τι ακουμπάει). Στην Βεδική αστρολογία, αμφότεροι οι δεσμοί (Rahu και Ketu) θεωρούνται δυσμενείς.
Στην σύγχρονη Ψυχολογική αστρολογία η ερμηνεία τους βασίζεται (κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά) στην θεωρία του Dane Rudhyar, πατέρα της Ανθρωπιστικής Αστρολογίας. Ο νότιος δεσμός θεωρείται ως το σύνολο των συσσωρευμένων βιωμάτων και των καταστάσεων που ένα άτομο γνωρίζει καλά, του είναι οικείες, και έχει αποκομίσει είτε από προηγούμενες ενσαρκώσεις (για όσους το αποδέχονται), είτε μέσω του γενετικού του υλικού από τους προγόνους του και των όσων έχει διδαχθεί και αντιμετωπίσει μέσα στο οικογενειακό του περιβάλλον (σκεφτείτε το σαν τις «εργοστασιακές ρυθμίσεις» ενός προϊόντος).
Ο βόρειος δεσμός αντιμετωπίζεται ως το σημείο προορισμού, ο ορίζοντας που ανοίγεται μπροστά στο άτομο και η καινούργια περιπέτεια που κάποιος καλείται να ζήσει (αν θέλετε, δείτε το ως προσαρμογή και εξατομίκευση των «εργοστασιακών ρυθμίσεων»!).
Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι υπάρχουν 2 τύποι σεληνιακών δεσμών, οι Μέσοι (Mean nodes) και οι Πραγματικοί (True nodes). Ο Μέσος δεσμός κινείται ΠΑΝΤΟΤΕ ανάδρομα και ουσιαστικά αντιπροσωπεύει την μέση ταχύτητα κίνησης, ενώ ο Πραγματικός κινείται και αυτός κατά κύριο λόγο ανάδρομα, αλλά επειδή λαμβάνει υπόψη και την πραγματική ταχύτητα κίνησης αλλά και την ταλάντωση της Σελήνης (moon wobble), θα τον δούμε να είναι στάσιμος κατά τη διάρκεια των εκλείψεων, αλλά ακόμα και ορθόδρομος κάποιες φορές τον μήνα. Οι δύο τύποι δεσμού δεν απέχουν πολύ μεταξύ τους, το μέγιστο είναι γύρω στις 2ο. Στα παραδοσιακά συστήματα Αστρολογίας χρησιμοποιούμε περισσότερο τον Μέσο δεσμό, ενώ στα σύγχρονα τον πραγματικό. Ο Dane Rudhyar δούλευε με τον Μέσο δεσμό.
Ο Βόρειος δεσμός ονομάζεται και «κεφαλή του Δράκοντα», ή στα λατινικά «caput Draconis» (οι φίλοι του Harry Potter μπορεί να το θυμούνται από το πρώτο βιβλίο/ταινία), ενώ ο Νότιος δεσμός ονομάζεται και «Ουρά του Δράκοντα» και στα λατινικά «cauda Draconis». Η αστρολογία που ασχολείται με τους Δεσμούς της Σελήνης ονομάζεται Δρακωνική (και όχι «δραγώνια», με τον «Δράκο» που αναφέραμε παραπάνω σχετίζεται, όχι με τους βασιλικούς δραγώνους…)
Ο Τροπικός ζωδιακός, που όλοι γνωρίζουμε, είναι η διαίρεση των αστερισμών που βρίσκονται επάνω στην εκλειπτική σε 12 ίσα μέρη των 30ο το καθένα, δηλαδή, στα 12 ζώδια. Ο Τροπικός ζωδιακός ξεκινάει από την μηδενική μοίρα του Κριού, η οποία αντιστοιχεί πάντοτε στην Εαρινή ισημερία (Vernal point) και είναι εποχικός, καθώς οι μηδενικές μοίρες των παρορμητικών ζωδίων συμπίπτουν πάντοτε με τις Ισημερίες (0ο Κριού και 0ο Ζυγού) και με τα Ηλιοστάσια (0ο Καρκίνου και 0ο Αιγόκερω). Είναι λοιπόν ο Ζωδιακός κύκλος που συσχετίζει τον Ήλιο με την Γη, δεδομένου ότι ακολουθεί τις εποχές και τον κύκλο της Φύσης (τουλάχιστον για το βόρειο ημισφαίριο) και το πώς ο άνθρωπος ζει καθημερινά την ζωή του μέσα σε αυτήν την αέναη, κυκλική μεταβολή.
Αν όμως δεν πάρουμε σαν αφετηρία του Ζωδιακού τον Ήλιο στην 0ο Κριού, αλλά τον Βόρειο Δεσμό, και τον βάλουμε πάνω στο σημείο της Εαρινής ισημερίας, τότε δημιουργούμε έναν άλλον ζωδιακό κύκλο που επειδή βασίζεται στους δεσμούς της Σελήνη, δηλαδή στην κεφαλή και την ουρά του Δράκοντα, λέγεται Δρακωνικός.
Αν σκεφτούμε ότι ο Δρακωνικός ζωδιακός βασίζεται στους δεσμούς της Σελήνης, καταλαβαίνουμε ότι πλέον έχουμε φύγει από τον Ηλιακό ζωδιακό κύκλο και έχουμε πάει στον Σεληνιακό!
Αν τώρα αναλογιστούμε ότι οι δεσμοί της Σελήνης είναι οι κατ’ εξοχήν εκφραστές του «σεληνιακού πεδίου», αλλά επίσης και ανατρέξουμε στο τι αντιπροσωπεύει αρχετυπικά η Σελήνη (Μητέρα, αγκαλιά, συμπερίληψη, οικογένεια ρίζες, ιστορία, παράδοση, κληρονομικότητα, συνήθειες, αυτοματισμούς, υποσυνείδητο, ασυνείδητες συμπεριφορές και αντιδράσεις), καταλαβαίνουμε ότι ο Δρακωνικός ζωδιακός μας δίνει πληροφορίες για αυτά ακριβώς τα θέματα.
Η αστρολογία που βασίζεται στον δρακωνικό ζωδιακό και ερευνά την λειτουργία του ονομάζεται Δρακωνική και είναι σχετικά καινούργια.
Πρώτος αναφέρθηκε σε αυτό το είδος ζωδιακού κύκλου ο Dennis Elwell, το 1977. Βασίστηκε σε μία αποστροφή του βιβλίου «Zodiacs old and new» (του Cyril Fagan), η οποία έγραφε πως οι Βαβυλώνιοι μετρούσαν την απόσταση των πλανητών από τον βόρειο δεσμό.
Σήμερα, μετά το Project Hindsight και τις μεταφράσεις που έγιναν (και εξακολουθούν να γίνονται), αλλά και την έρευνα επάνω στον πολιτισμό και τα κείμενα των Ασσυρίων, γνωρίζουμε ότι οι Βαβυλώνιοι δεν είχαν δρακωνικό ζωδιακό, άρα μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι είναι δημιούργημα των τελών του 20ου αιώνα.
Εκείνη που ουσιαστικά συστηματοποίησε, κατά την δεκαετία του 1980, την Δρακωνική αστρολογία, διατυπώνοντας τους κανόνες και εργαζόμενη επάνω σε αυτή ήταν η Pamela Crane, με τα βιβλία της «Draconic Astrology» και αργότερα «Interdimensional Astrology», θεωρώντας ότι ο δρακωνικός χάρτης δίνει πληροφορίες για την ψυχή και τις προηγούμενες ενσαρκώσεις αυτής. Ακολούθησαν και άλλοι ερευνητές, μέχρι και σήμερα το θέμα εξακολουθεί να ερευνάται. Τόσο η Pam Crane, όσο και οι (περισσότεροι) διάδοχοί της προτίμησαν να δουλέψουν με τον Πραγματικό δεσμό.
Κάποιοι ακολούθησαν την άποψη της ότι αναφέρεται στο κάρμα και τις προηγούμενες ενσαρκώσεις, ενώ άλλοι το χειρίστηκαν πιο πρακτικά, θεωρώντας ότι ο δρακωνικός χάρτης δίνει πληροφορίες για τον σκοπό της ύπαρξης μας σε αυτήν τη ζωή, για το πού κατευθυνόμαστε, τι πρέπει να κάνουμε, ποια ταλέντα κουβαλάμε μαζί μας, αλλά και με τι μας έχει προσδώσει το οικογενειακό μας περιβάλλον. Θεώρησαν ότι εκεί μπορούν να δουν το πώς δουλεύουν οι ενέργειες του Σύμπαντος για τον καθένα από εμάς, για ποιο λόγο κατά τη διάρκεια της ζωή μας υποσυνείδητα επαναλαμβάνουμε συμπεριφορές, ή συναντάμε τα ίδια σενάρια, και ποιος είναι ο «υψηλότερος προορισμός» μας τον οποίο καλούμαστε να πραγματώσουμε.
Ο Δρακωνικός χάρτης προκύπτει αν βάλουμε τον βόρειο δεσμό στην 0ο Κριού. Η μαθηματική φόρμουλα που ακολουθούμε για να τροποποιήσουμε όλον τον χάρτη, είναι να μετρήσουμε την απόσταση μεταξύ του κάθε (τροπικού πλανήτη) και του (τροπικού) βόρειο δεσμού, και αυτήν την απόσταση να αναπαράγουμε στο δρακωνικό χάρτη. Αν π.χ. κάποιος έχει βόρειο δεσμό στην 23ο Διδύμων και Ήλιο στην 4ο Λέοντα (στον τροπικό χάρτη), τότε ο δρακωνικός του Ήλιος πηγαίνει στην 11ο Ταύρου.
Το καλό της υπόθεσης είναι ότι σήμερα υπάρχει λογισμικό που μετατρέπει αυτόματα τον χάρτη σε δρακωνικό, οπότε δεν τίθεται θέμα ούτε ταλαιπωρίας, ούτε πιθανότητας λάθους.
Εδώ, μπορείτε να βγάλετε με ακρίβεια τον δρακωνικό σας χάρτη:
https://horoscopes.astro-seek.com/draconic-chart-astrology-calculator
Επίσης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τις δωρεάν υπηρεσίες του https://www.astro.com/horoscope, αρκεί να κάνετε εγγραφή.
Στο σημείο αυτό, αξίζει να επισημάνουμε ότι σε δρακωνικό χάρτη μπορεί να μετατραπεί και ο αστρικός χάρτης, όχι μόνον ο τροπικός. Όπως επίσης και το ότι επειδή είναι ένας διαφορετικός ζωδιακός, μπορεί να δουλευτεί με το οποιοδήποτε σύστημα οικοθεσίας δουλεύει ο καθένας: είτε με σύστημα ίσων οίκων (μια που η δημιουργία του έγινε κυρίως στην Αγγλία), είτε σε Placidus (που οι περισσότεροι είναι πιο εξοικειωμένοι), είτε σε Alcabitius, είτε σε σύστημα Ζωδιότοπων, σε ό,τι εργάζεται ο καθένας!
Ας δούμε τώρα κάποιους κανόνες για το πώς δουλεύουμε, πριν περάσουμε σε παραδείγματα:
- Η οικοθεσία του δρακωνικού χάρτη δεν αλλάζει, αλλάζουν μόνον οι μοίρες στις οποίες βρίσκονται οι πλανήτες και οι άξονες.
- Δεδομένου ότι ο βόρειος δεσμός πηγαίνει πάντα στις 0ο Κριού, κοιτάζουμε σε ποιο ζώδιο έχουν πάει ο Ήλιος, η Σελήνη, ο Ωροσκόπος, το Μεσουράνημα και στη συνέχεια οι άλλοι πλανήτες.
- Παρατηρούμε αν κάποιο πλανήτες αναβαθμίζονται (πηγαίνοντας στα ζώδια κατοικίας ή έξαρσης τους), ή υποβαθμίζονται (πηγαίνοντας στα ζώδια αδυναμίας ή πτώσης τους).
- Παρατηρούμε την γενική εικόνα του χάρτη και αν έχει αλλάξει η τριπλότητα (στοιχείο), ή η τετραπλότητα (παρορμητικά, σταθερά, μεταβλητά) που επικρατούσε στον γενέθλιο τροπικό χάρτη.
- Ερμηνεύουμε τον νέο χάρτη που έχει προκύψει (δρακωνικό) από μόνο του
- Τοποθετούμε τον δρακωνικό επάνω στον τροπικό χάρτη δημιουργώντας «ιδιοσυναστρία», δηλαδή συγκρίνοντας τους 2 γενέθλιους χάρτες (τροπικό και δρακωνικό) του ιδίου ατόμου.
- Παρατηρούμε αν κάποιος δρακωνικός πλανήτης ή γωνία (ωροσκόπος ή μεσουράνημα) πέφτει επάνω σε γενέθλιο πλανήτη με σύνοδο, ή δημιουργεί αντίθεση ή τετράγωνο, ή άλλη όψη. (Θεωρητικά, εδώ χρησιμοποιούνται ανοχές γενέθλιου. Προσωπικά δίνω ιδιαίτερη σημασία στις όψεις μέχρι 3ο και στην συνέχεια στις όψεις μέχρι 5ο ανοχή και ασχολούμαι κατά κύριο λόγο με τις «σκληρές» όψεις.)
- Αν ένας δρακωνικός πλανήτης πέφτει επάνω σε πλανήτη ή σε ακμή του τροπικού γενέθλιου, τότε θα δουλέψει μέσω αυτού του πλανήτη, ή της ακμής και ποτέ ανεξάρτητα. Είναι σαν ο δρακωνικός πλανήτης (ή ωροσκόπος) να «χρωματίζει» τον τροπικό πλανήτη με τον οποίο κάνει όψη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι χάρτες που ο τροπικός Βόρειος δεσμός είναι γύρω από την 0ο Κριού ή την 0ο Ζυγού.
Στην πρώτη περίπτωση ο χάρτης δεν αλλάζει ιδιαίτερα, καθώς οι πλανήτες μετακινούνται ελάχιστα. Τότε μιλάμε για άτομα τα οποία έχουν απόλυτη γνώση και συναίσθηση του προορισμού τους, με καθαρές κατευθυντήριες γραμμές και ελάχιστη ασάφεια ως προς την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν. Όσα εμπόδια και να συναντήσουν στο δρόμο τους, δεν χάνουν ποτέ την αίσθηση της «αποστολής» τους.
Αυτό που πρέπει να θυμούνται είναι ότι πρέπει να προσπαθούν συνειδητά να λειτουργούν τις ενέργειες των πλανητών τους στην ανώτερη δυνατή δόνηση, η οποία περιλαμβάνει αν όχι όλη την Ανθρωπότητα, τουλάχιστον μεγάλες ομάδες ανθρώπων. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι ο Δρακωνικός ζωδιακός είναι ο ζωδιακός της Σελήνης και να ενσωματώνουμε τις σεληνιακές έννοιες στην ερμηνεία.
Στη δεύτερη περίπτωση, όπου πρακτικά ο χάρτης γυρίζει «ανάποδα», τα άτομα αισθάνονται διχασμένα ανάμεσα σε δύο δρόμους και παραπαίουν, μη ξέροντας ποιον να επιλέξουν να ακολουθήσουν. Ακόμα κι αν καταφέρουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στα δύο αντίθετα, εκτρέπονται πολύ εύκολα από τη θέση ισορροπίας τους. Το μυστικό, στη δική τους περίπτωση, είναι στη σύνθεση, στο να καταφέρουν δηλαδή να συνθέσουν τα δύο διαφορετικά καλέσματα που δέχονται, ώστε να δουλέψουν για το ένα μέσω του άλλου, το οποίο βεβαίως είναι εύκολο να το λέμε, πολύ δύσκολο όμως να γίνει, εκτός αν συντρέχουν βοηθητικές συνθήκες στον γενέθλιο χάρτη.
Αυτό στο οποίο πρέπει να επιστήσω ακόμα μια φορά την προσοχή, πριν περάσουμε σε παράδειγμα, είναι ότι ο δρακωνικός χάρτης είναι ένα κομμάτι της ύπαρξης μας, ένα σχεδιάγραμμα της ψυχής μας, ένα οδικός χάρτης για την δράση μας. Δεν είναι κάτι που μπορούμε να το δούμε αποκομμένο και «κατ’ επιλογήν»!
Αν π.χ. έχουμε τροπικό ήλιο στην Παρθένο (που σχετίζεται με την τάξη, την οργάνωση και την υπηρεσία προς τους άλλους), αλλά ο δρακωνικός μας ήλιος είναι στον Κριό, δεν θα απορρίψουμε την «ταπεινή» Παρθένο για να παραστήσουμε τα κριάρια του κοπαδιού! Σε καμία περίπτωση! Μας δείχνει ιδιότητες που ήδη έχουμε και «κουβαλάμε», που θα μας επιτρέψουν να αναλάβουμε πρωτοβουλίες που θα εκφράσουμε μέσα από την Παρθένο.
Όπως σοφά σημειώνει ο Victor Olliver στο βιβλίο του “Chasing the Dragons, an introduction to Draconic Astrology”, ο δρακωνικός χάρτης δεν είναι ένα παράλληλο Σύμπαν στο οποίο μπορούμε να μεταβούμε αν δεν μας αρέσει αυτό στο οποίο ζούμε, αλλά μία φωνή που ακούγεται από το βάθος της ψυχής μας (όπως και αν την ορίζει ο καθένας) και που προσθέτει νέα επίπεδα, τον υπαινιγμό ενός προορισμού, και κάποιες ακόμα πινελιές στον καμβά της ζωής μας.
Ας δούμε ένα παράδειγμα, για να εφαρμόσουμε στην πράξη αυτά που είπαμε.
Εδώ βλέπουμε έναν γενέθλιο τροπικό χάρτη που ανήκει σε έναν άνδρα. Ο χάρτης έχει βγει σε σύστημα οικοθεσίας placidus (αν και προσωπικά προτιμώ άλλο σύστημα οικοθεσίας) για να σας είναι πιο οικείος και έχει χρησιμοποιηθεί ο πραγματικός δεσμός: (εικόνα 2)
Πολύ σύντομα: Πρόκειται για έναν ηλιακό Ταύρο, πράγμα που μας παραπέμπει σε ένα άτομο κατά βάση ήρεμο, υπομονετικό, επίμονο, πρακτικό, που αγαπάει τη ζωή και την καλοπέραση, επιδιώκει την ασφάλεια και έχει ίσως και κάποιες καλλιτεχνικές τάσεις. Ο ωροσκόπος στον Ζυγό μας λέει ότι εμφανίζεται να επιζητά ισορροπία στις ανθρώπινες σχέσεις, να αποφεύγει τις αντιπαραθέσεις, (αν και με έναν Ουρανό εκεί είναι δύσκολο να μην βγάλει απότομες εκρήξεις), να δίνει σημασία στην καλή εμφάνιση και την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Η Αφροδίτη που κυβερνάει και τον Ήλιο και τον ωροσκόπο (και έχει πολλές διακυβερνήσεις σε αυτόν τον χάρτη) είναι ανάδρομη στον Ταύρο (έχει κυβέρνηση εκεί), δέχεται ακτίνα τετραγώνου από τον Κρόνο, βρίσκεται σε σύνοδο με τον Άρη (το αρχετυπικό ζεύγος των εραστών, που όμως δεν είχε καλή κατάληξη), ο οποίος είναι σε αδυναμία, αλλά πρακτικά περνάει στον 8ο οίκο που σχετίζεται με όλα τα απωθημένα μας, τα ψυχολογικά μας θέματα, τους φόβους, τις άσχημες και ακραίες εμπειρίες μας και τον θάνατο.
Η Σελήνη στον Αιγόκερω (σε αδυναμία) σε κλειστή σύνοδο με τον Δία (σε πτώση) μας μιλάει για δύσκολα παιδικά χρόνια, ανυπαρξία ελπίδας, κληρονομικά ψυχολογικά τραύματα, ακόμα και φυσική απώλεια προσώπου (αντίθεση ιδιομοιρίας με Χείρωνα), ταυτόχρονα όμως, λόγω του Δία, υπάρχει έπαρση και ματαιοδοξία. Ο Κρόνος στο μεσουράνημα, αλλά στο Λιοντάρι (σε αδυναμία), που κυβερνά τον 4ο οίκο (και τον εμπεριεχόμενο 3ο) μας μιλάει για οικογενειακή ζωή σκληρή και πειθαρχημένη, που άφησε τα χαρακτηριστικά της, ενώ δηλώνει ισχυρή θέληση, μεγάλη φιλοδοξία για προσωπική ανάδειξη αλλά και σκληρότητα.
Αφού υπογραμμίσαμε κάποια βασικά στοιχεία αυτού του χάρτη, ας σταματήσουμε εδώ και ας περάσουμε να δούμε και τον δρακωνικό χάρτη αυτού του ατόμου: (Εικόνα 3)
Κατ’ αρχήν, παρατηρούμε ότι η εμφάνιση του χάρτη είναι η ίδια, και γι’ αυτό είπαμε ότι η οικοθεσία, στον δρακωνικό χάρτη, δεν αλλάζει.
Εδώ βλέπουμε ότι ο Ταύρος έγινε Αιγόκερως (περιβάλλον εξουσίας, φιλοδοξία, κοινωνική άνοδος, συνέπεια, αποτελεσματικότητα, ακούραστη δουλειά, απαιτητικότητα, ακαμψία, μικροψυχία, ψυχρότητα), ενώ ο ωροσκόπος πήγε στον Καρκίνο (προστατευτικότητα, αγάπη στην οικογένεια και την πατρίδα, ευαισθησία, ιδιοτροπία, ευθιξία, μιζέρια, μνησικακία). Η Σελήνη πέρασε στην Παρθένο (σχολαστικότητα, αναλυτικότητα, έμφαση στη λεπτομέρεια, άγχος, νευρικότητα, υποχονδρία) και «αναβαθμίστηκε», δεδομένου ότι δεν είναι πλέον σε αδυναμία, ο Δίας όμως παραμένει σε δύσκολη κατάσταση.
Η σύνοδος Αφροδίτης και Άρη μεταφέρθηκε στον Υδροχόο, όπου η Αφροδίτη έχασε την προστασία που της παρείχε η θέση κυβέρνησης στην οποία βρισκόταν, ενώ ο Άρης αναβαθμίστηκε, αφού δεν είναι πλέον σε αδυναμία. Και οι δύο αυτοί πλανήτες στο ζώδιο του Υδροχόου δείχνουν ροπή σε αντισυμβατικότητα και ως προς τις σχέσεις και ως προς τον τρόπο δράσης, και συμπεριφορές που μπορεί να μην συνάδουν με τα κοινώς αποδεκτά, ενώ δίνουν έμφαση σε ενασχόληση με το πεδίο των ιδεών και της βελτίωσης της Κοινωνίας.
Ο Κρόνος, τέλος, περνάει από τον Λέοντα, ζώδιο αδυναμίας του, στον Κριό, που είναι ζώδιο πτώσης του, και από εκεί θα εμφανίσει και πάλι έκδηλα αρχηγικά χαρακτηριστικά με ανάληψη πρωτοβουλιών, τα οποία όμως θα εκφραστούν μέσα από συγκρούσεις και επεισόδια σκληρότητας.
Αν συγκρίνουμε τις δύο σύντομες αναλύσεις, θα δούμε ότι η δεύτερη, του δρακωνικού χάρτη, δεν μας προσέθεσε κάτι το οποίο δεν υπήρχε έστω και εν σπέρματι μέσα στον γενέθλιο τροπικό χάρτη, απλά λειτούργησε σαν μεγεθυντικός φακός και ανέδειξε κάποια θέματα, φέρνοντας τα πιο μπροστά.
Ας δούμε τώρα και την σύγκριση των δύο χαρτών, δηλαδή, την ιδιοσυναστρία του ατόμου αυτού (εικόνα 4):
Από την πρώτη κιόλας ματιά βλέπουμε ότι η «κληρονομιά» του δρακωνικού χάρτη πέφτει πάρα πολύ βαριά πάνω σε αυτό το άτομο. Βλέπουμε τον δρακωνικό Κρόνο να έρχεται επάνω στον κατερχόμενο και στον Ήλιο του ατόμου (εντός τριών μοιρών και με τα δύο, εξαιρετικά ισχυρή επίδραση). Ο Κρόνος, (δομή, επιφύλαξη, περιορισμός, συρρίκνωση, παρελθόν, άγνοια, φόβος, ακύρωση) χτυπάει τον άξονα του εαυτού με τους άλλους, το πώς το άτομο βλέπει τους άλλους και τι θεωρεί ότι δέχεται από εκείνους (στοιχεία του εαυτού του που στην πραγματικότητα προβάλλει στους άλλους), και τον Ήλιο και τον οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερο δογματισμό, φιλοδοξία, σκληρότητα και δεσποτισμό. Μπορεί να δώσει άτομο «κοινωνικά καταξιωμένο».
Ταυτόχρονα, ο Ήλιος βάλλεται από την δρακωνική σύνοδο Αφροδίτης/Άρη (καλλιτεχνική τάση – λόγω της Αφροδίτης- που δεν ευοδώνεται, εριστικότητα, φιλοδοξία, ενεργητικότητα, ανάληψη κινδύνου, βία, αλαζονεία, πιθανότητα στρατιωτικής καριέρας αλλά και βίαιου τέλους), η οποία έχει έρθει επάνω στο IC και στον 4ο οίκο που αντιπροσωπεύει την οικογένεια και την πατρίδα, δηλώνοντας αγάπη απρόσωπη και συλλογική προς ό,τι το άτομο θεωρεί οικογένεια (γιατί αυτοί οι 2 πλανήτες, δρακωνικά έχουν μεταφερθεί στον Υδροχόο) και πατρίδα, αλλά και φανατισμό, σκληρότητα και αναλγησία κατά την επίδειξη της αγάπης αυτής.
Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε τον δρακωνικό ωροσκόπο (και Ουρανό) να έρχονται επάνω στον τροπικό βόρειο δεσμό (γενικά οι δεσμοί, πέραν των υπολοίπων περιγράφουν και μεγάλες ομάδες ανθρώπων οι οποίοι εδώ βλέπουμε ότι κινητοποιούνται), στον Καρκίνο (να και πάλι το μοτίβο του παρελθόντος, της οικογένειας και της πατρίδας), ενώ χτυπούν με αντίθεση στην γενέθλια Σελήνη και Δία. Η σχέση Σελήνης/Ουρανού μας περιγράφει άτομο με εριστικότητα, φανατισμό, απολυταρχική τάση, εσωτερικές συγκρούσεις, ψυχρότητα και απουσία συναισθήματος.
Η συμμετοχή του Δία και του δρακωνικού ωροσκόπου, ως επίσης και του δρακωνικού Ερμή και Ηλίου, δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοκτέιλ επικοινωνιακής πολιτικής, ενός ατόμου που «σοκάρει» το ακροατήριο του με τις ακραίες αλλά πρωτοποριακές ιδέες του και την υψηλή του ευφυία, αλλά και την ικανότητα αυτού του ατόμου να σφυγμομετρά τους άλλους για να ξέρει πώς θα τους προσεταιριστεί, ώστε να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του.
Το δρακωνικό μεσουράνημα που έρχεται σε τετράγωνο με τον γενέθλιο βόρειο δεσμό και σε αντίθεση με τον γενέθλιο Ουρανό μας μιλάει για διεκδικήσεις με πολύ δυναμικό και απόλυτο τρόπο, με το οποιοδήποτε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, που δημιουργούν ένταση σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο στην ανάλυση του συγκεκριμένου χάρτη, ο οποίος είναι ο χάρτης του Αδόλφου Χίτλερ (Adolf Hitler, 20/4/1889, 18.30, Braunau am Inn, Αυστρία), του ατόμου που από την πολλή «αγάπη» προς την πατρίδα του την κατέστρεψε, ξεκινώντας τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, αιματοκύλησε τον κόσμο και οδήγησε στο θάνατο περίπου 80 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Νομίζω πως με το παράδειγμα έγινε κατανοητό – πέραν του πώς ακριβώς δουλεύουμε με αυτήν τη μέθοδο – το ότι ο δρακωνικός χάρτης αποτελεί έναν συμπληρωματικό χάρτη, ο οποίος δεν μας λέει κάτι τελείως καινούργιο, αλλά αποτελεί αντήχηση κάποιων στοιχείων που έχουμε μέσα μας και ταυτόχρονα, φωτίζει αυτά που υπάρχουν στον γενέθλιο χάρτη μας, δείχνοντας μας συνδέσεις που δεν ήταν εύκολο να ανιχνεύσουμε. Και όπως είδαμε και στο παράδειγμα, η σύγκριση των δύο χαρτών, η ιδιοσυναστρία, είναι αυτό που μας αποκαλύπτει ποια κομμάτια της κληρονομιάς που φέρουμε θα εκφραστούν μέσα απο τον γενέθλιο χάρτη μας και με ποιον τρόπο.
Ο Δρακωνικός όμως χάρτης χρησιμοποιείται εκτός από ιδιοσυναστρία και έρευνα επί του εαυτού μας, τόσο για πρόβλεψη (η δρακωνική αστρολογία έχει δικές της διελεύσεις και Ηλιακές Επιστροφές), αλλά ακόμα και για συναστρίες με άλλα άτομα, στις οποίες μάλιστα είναι και πάρα πολύ αποκαλυπτικός. Αυτό όμως θα αποτελέσει το αντικείμενο ενός άλλου άρθρου.
Ως κατακλείδα, θα σας πρότεινα να πειραματιστείτε με τον δρακωνικό σας χάρτη, να τον δείτε και να αφουγκραστείτε αυτά που έχει να σας πει. Υποσυνείδητα, μπορεί και να τα ξέρετε ήδη, αλλά το να τα ανακεφαλαιώσετε, είναι πάντα χρήσιμο. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι πάντα πιο εύκολο και παραγωγικό το να κολυμπάμε προς την κατεύθυνση της (κοσμικής) παλίρροιας, παρά αντίθετα σε αυτήν!
Βίρνα Κουτράκου.