Ο Κύκλος του Ποσειδώνα σε σχέση με τα 8 εξελικτικά στάδια της Ανθρώπινης Ζωής

Ο Κύκλος του Ποσειδώνα σε σχέση με τα 8 εξελικτικά στάδια της Ανθρώπινης Ζωής

“Τα αστέρια αραίωναν… η λάμψη του Γαλαξία είχε εξασθενήσει σε ένα χλωμό φάντασμα της δόξας που εκείνος είχε γνωρίσει — και που όταν θα ήταν έτοιμος, θα γνώριζε ξανά. Επέστρεψε, ακριβώς εκεί που ευχόταν να είναι, στον χώρο που οι άνθρωποι αποκαλούσαν Πραγματικό”

                                                                   Arthur C. Clark – 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (1968)

Το παραπάνω απόσπασμα, που βρίσκεται μέσα σε ένα από τα σπουδαιότερα έργα επιστημονικής φαντασίας, θα μπορούσε να είναι η ιδανική εισαγωγή στο βασίλειο του Ποσειδώνα. Του πλανήτη που ενώνει την αντίληψη του χρόνου πέρα από τον συνειδητό νου, για να την επιστρέψει ξανά πίσω στον άνθρωπο μέσα από τον ορατό κόσμο του Κρόνου. Προσφέροντας την αντίληψη της επιθυμίας για την ένωση με το Όλον μέσω του έρωτα και της διαισθητικής αντίληψης των ανθρώπινων ορίων της γέννησης και του θανάτου.

Από τον Stavro Cristo

Σε αυτό το κείμενο θα παρουσιάσουμε το πότε και το πώς ο Ποσειδώνας ασκεί σημαντική επιρροή στη ζωή των ανθρώπων, σύμφωνα με την ηλικία στην οποία βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος. Επειδή ο Ποσειδώνας έχει σταθερή τροχιά κίνησης παραμένοντας γύρω στα 14 χρόνια σε κάθε ζωδιακό αστερισμό, είναι πιο απλή η παρατήρηση των κύκλων του σε σχέση με την ανθρώπινη ζωή. Ως αντίθετο παράδειγμα σε αυτή τη σταθερή κίνηση του Ποσειδώνα, μπορούμε να δούμε τις πλανητικές τροχιές του Πλούτωνα και του Χείρωνα που όντας ελλειπτικές, έχουν μια πιο “εκκεντρική” χρονική αντιστοίχιση σε σχέση με τις ζωές των ανθρώπων. 

Από τον Stavro Christo

Για να κατανοήσουμε πιο ολιστικά την αντιστοίχιση της Ποσειδώνιας τροχιάς σε σχέση με την ανθρώπινη ζωή, θα παραθέσουμε πρώτα μερικά στοιχεία για αυτόν τον πλανήτη του οποίου η κύρια μάζα βρίσκεται σε υγρή και αέρια μορφή, χωρίς να έχει συμπαγή στέρεα επιφάνεια. 

Χρειάζονται 164.8 χρόνια για να ολοκληρώσει ο Ποσειδώνας μια πλήρη περιστροφή στον ζωδιακό κύκλο. Έχει σταθερή ταχύτητα διέλευσης και μένει σε κάθε ζώδιο 14 χρόνια, κινείται 2,5 μοίρες μπροστά κάθε χρόνο, περνώντας μέσα στο έτος περίπου 4 μήνες σε φαινόμενη ανάδρομη προς τη Γη πορεία.

Ανακαλύφθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1846 από τους Johann Gottfried Galle, Urbain Le Verrier και John Couch Adams. Αξιοσημείωτο είναι πως ο Urbain Le Verrier πέθανε στις 23 Σεπτεμβρίου 1877, λίγο μετά την πρώτη Κρόνια επιστροφή του αστρολογικού χάρτη της ανακάλυψης του πλανήτη. Ένα άλλο στοιχείο σχετικό με την ανακάλυψη του Ποσειδώνα είναι πως συνέβη καθώς εκείνος βρισκόταν σε ακριβή σύνοδο με τον Κρόνο, στην 25° μοίρα του Υδροχόου. Σαν ο Ουρανός (μοντέρνος κυβερνήτης του Υδροχόου) να χορήγησε το έδαφος του αστερισμού του, ώστε να προσ-“γειωθεί” συμβολικά μέσα στη δική μας σφαίρα αντίληψης η επόμενη υπερβατική πλανητική σφαίρα κατανόησης του Κρόνιου κόσμου μας.  

Τι συμβολίζει λοιπόν αστρολογικά ο Ποσειδώνας;

Είναι εκ προοιμίου δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να αντιληφθούμε την έννοια του Ποσειδώνα μέσω της λογικής λειτουργίας του νου μας. Ο Ποσειδώνας είναι μια πλανητική οντότητα που βιώνεται πέρα από τις πύλες της συνειδητής μας αντίληψης. Είναι το Απερίγραπτο, γι’ αυτό είναι ο Έρωτας και η αληθινή Τέχνη που δεν υπόκεινται σε κριτικούς και εκτιμητές του χρηματιστηρίου των σχέσεων και των εικαστικών. Διοχετεύεται μόνο μέσα από την αισθητηριακή λειτουργία των νευρωνικών μας δικτύων, που παραδίδονται στο μεγαλείο της μετουσίωσης του συλλογικού φαντασιακού ώστε να γίνει αντιληπτό μέσα από τις 5 αισθήσεις μας.

Θεωρητικά, του έχει αποδοθεί η κυβέρνηση στους Ιχθύς, η έξαρση στον Λέοντα (ενώ κατά άλλους στον Τοξότη), η πτώση στον Υδροχόο και η αδυναμία στην Παρθένο. Όμως αυτά είναι περισσότερο ενδεικτικά, σαν τάσεις για το πώς μπορεί να λειτουργεί και δίνουν ένα στίγμα. Μα χρειάζεται πολύ περισσότερη εμβάθυνση και σύνθεση πληροφοριών πάνω στο πώς μπορεί π.χ. ο Ποσειδώνας να εκφράζει τη δυναμική του όντας σε κυβέρνηση στους Ιχθύς (αναλογιστείτε τι έχει συμβεί στον κόσμο από το 2011 που μπήκε στους Ιχθύς, μέχρι και το 2026 που θα φύγει). 

Με τους πλανήτες πέραν του Κρόνου ερχόμαστε σε επαφή με ενέργειες, που επιδρούν έξω από το επίπεδο της συνείδησης και πολλές φορές χρειάζονται πιο “ευρυγώνιους φακούς” ερμηνείας.

Το Λεξικό του Ποσειδώνα

Στον Ποσειδώνα αποδίδεται μια μεγάλη παλέτα εννοιών για να αποδοθούν τα χαρακτηριστικά της επιρροής του στον κόσμο μας. Άλλοτε περιγράφεται με θετικά και άλλοτε με αρνητικά χρώματα. 

Έννοιες με τις οποίες συνδέεται με θετικό τρόπο είναι: 

Ο υπέρτατος μεταφυσικός έρωτας, ο ρομαντισμός, το ονείρεμα, η φαντασία, η ενόραση, η διαίσθηση, η τέχνη και ιδιαίτερα ο κινηματογράφος, η φωτογραφία, η μουσική, η ποίηση. Η υψηλή αντίληψη της αισθητικής.

Υπάρχει και μια δεύτερη ομάδα “θετικών” χαρακτηρισμών που σχετίζονται με την απομάκρυνση από την ιδέα του μονοδιάστατου εαυτού και προς την ένωση με το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο (ή ακόμα και το σύμπαν). Η κατάλυση του Εγώ, η αυτοθυσία, η κατάργηση ορίων, η πνευματικότητα που θέτει την υλική μορφή σε αμφισβήτηση, η κοσμική συνείδηση, είναι όλα ποιότητες που σχετίζονται με τον Ποσειδώνιο κόσμο. 

Ο Ποσειδώνας είναι ένας δείκτης σε σχέση με την ψυχική μας υγεία. Δεν δηλώνει όμως a priori η παρουσία του στον χάρτη μας πως θα εμφανίσουμε ψυχολογικά ζητήματα. Αυτό χρειάζεται διερεύνηση σε σχέση με τον υπόλοιπο χάρτη. Αν συνυπάρχει όμως σε όψεις με προσωπικούς πλανήτες, δηλώνει μια ευαισθησία σε νοητικά και αισθητηριακά “μήκη κύματος” τα οποία μας ανοίγουν σε άλλες αντιλήψεις του πραγματικού, πιο διευρυμένες. 

Αυτές οι αντιλήψεις χρειάζονται ένα πλαίσιο προστασίας και φροντίδας γιατί είναι ένα δώρο που μας έχει δοθεί σε αυτή τη ζωή. Είναι καλό να τιμήσουμε αυτό το δώρο, που συνήθως η κοινωνία το ονομάζει “καλλιτεχνικό ταλέντο” (μα είναι τόσα πολύ περισσότερα από αυτό), ώστε να μετουσιωθούν σε λειτουργικές για εμάς οι συνθήκες της ζωής μας, φροντίζοντας ώστε να μη δημιουργηθούν δυσμενείς επιρροές προς την ψυχική μας υγεία.

Ο Ποσειδώνας συνδέεται με το πνευματικό: τη θρησκεία, την πίστη, τα ιδανικά, τους αγίους, τον υψηλό ιδεαλισμό που αγγίζει την έννοια της θυσίας. Συνδέεται με τον υπνωτισμό, τη μαντεία. Και τη μαγεία. Φυσικά συνδέεται με τον ύπνο, τα όνειρα, το υποσυνείδητο, την ψυχανάλυση και την ψυχοθεραπεία. Τα παραισθησιογόνα ναρκωτικά και τα μαγικά μανιτάρια. Τα acid trip πριν και μετά τη γενιά των hippies. Την ψυχεδελική μουσική και εικόνα. Οποιαδήποτε μορφή έκφρασης που έχει στο κύτταρό της την ένωση με το Όλον, “το Θείο”, είναι έκφραση της Ποσειδώνιας επιρροής.

Να πούμε επίσης πως στην πολιτική, η Ποσειδώνια επιρροή αποδίδεται στην Αριστερά λόγω του ουτοπικού ουμανισμού που την χαρακτηρίζει. Ο συμβολισμός του Ποσειδώνα αντικατοπτρίζεται στην αριστερή ιδεολογία. Όμως όταν μιλάμε για εφαρμοσμένη πολιτική, μιλάμε για Κρόνο και εκεί το Ποσειδώνιο στοιχείο αντιμετωπίζει το θέμα των ανθρώπινων ορίων τα οποία υποβάλλουν οι χειρισμοί του Εγώ.

Έννοιες με τις οποίες συνδέεται με αρνητικό τρόπο είναι:

Τα χημικά (ατυχήματα), οι ιοί και οι ιογενείς παθήσεις, οι δηλητηριάσεις, το αλκοόλ, οι εθισμοί, η πλάνη, οι (ψυχικές) αρρώστιες και η σωματική τους αποτύπωση (π.χ. αυτοάνοσα), η απάτη, η κοροϊδία, οι παραισθήσεις, η αποφυγή ευθυνών, η ουτοπική σκέψη που μπορει να οδηγήσει σε υπαρξιακά αδιέξοδα. Επίσης, η ωραιοποίηση καταστάσεων που μπορεί να είναι δυσάρεστες, δηλαδή η αποφυγή της πραγματικότητας προς χάριν διατήρησης μιας υψηλής συχνότητας στο πνευματικό επίπεδο. Πράγμα υπέροχο, που όμως δε βοηθά καθόλου σε καταστάσεις που χρειάζεται άμεση πράξη και δράση. 

Ο Ποσειδώνας δεν είναι πλανήτης που αναλογεί στην πρακτική της καθημερινής ζωής. Η πράξη, όπως συνειδητά και γραμμικά την ορίζουμε, υπάγεται στα όρια της Κρόνιας πραγματικότητας. Ο κόσμος του Ποσειδώνα είναι ο κόσμος των ιδεών και καταλαβαίνουμε πως κατά αυτήν την προσέγγιση συνδέεται με την Πλατωνική φιλοσοφία.

Ο Ποσειδώνας θεωρείται η ανώτερη οκτάβα της Αφροδίτης. Είναι ο ιδανικός έρωτας, η αγάπη άνευ όρων και ορίων. Εδώ αναλογεί η έννοια του Πλατωνικού έρωτα, ο οποίος υπάρχει αποκλειστικά μέσα στον ψυχικό κόσμο εκείνου που τον βιώνει, πολλές φορές χωρίς το αντικείμενο του έρωτά του να γνωρίζει το παραμικρό για αυτό. Λογοτεχνικά έργα όπως “Τα Πάθη του Νεαρού Βέρθερου” του Goethe ή το δοκιμιακό έργο του Roland Barthes, “Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου”, είναι αντιπροσωπευτικά έργα Ποσειδώνιου ερωτικού χαρακτήρα. 

Ο Ποσειδώνας σχετίζεται με το είδος αγάπης όπου το Εγώ χάνεται, διαλύεται, αποσυντίθεται προς χάριν ενός μεγαλύτερου Εμείς. Κάποιοι λένε πως θυσιάζεται. Μα είναι θέμα αντίληψης, γιατί μιλούν για θυσία όσοι κατανοούν το χάσιμο του Εγώ ως απώλεια. Οι άλλοι, εκείνοι που πράττουν την ερωτική τους παράδοση στην αγάπη, το θεωρούν αποστολή ζωής. Σύμφωνα με μια θεώρηση της Ποσειδώνιας σεξουαλικότητας, ο Ποσειδώνας δεν συμβολίζει απαραίτητα τη σεξουαλική συνεύρεση με τον Άλλο. 

Σχετίζεται περισσότερο με τα ατελείωτα δωμάτια της υπερβατικής ερωτικής ένωσης, τα οποία εκρήγνυνται μέσα στο κεφάλι των εφήβων καθώς αυνανίζονται μέσα στο εσωτερικό τους αββαείο, το αφιερωμένο “στην ιδανική τους ερωμένη, στον ιδανικό τους εραστή”. Είναι εκείνη η υπέρτατη αγνότητα του ερωτισμού, που υπάρχει ατόφια και αυτοφυής, πριν καν χωρέσει τον οποιοδήποτε Άλλο μέσα στο σώμα της.

Οι Σημαντικότερες Όψεις του Ποσειδώνα με τον εαυτό του στον γενέθλιο χάρτη

Πριν δούμε τις όψεις, πρέπει να αναφέρουμε ότι ο κύκλος του Ποσειδώνα προσφέρει στην ανθρώπινη ζωή την επαφή και ενσωμάτωση της αισθητικής θέασης του κόσμου, της αντίληψης πως ο άνθρωπος ανήκει σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύνολο από αυτό που αντιλαμβάνεται στην αρχή της ζωής του. Αυτό το σύνολο είναι η ανθρωπότητα ιδωμένη ως ένα άπειρο πλέγμα συνδεδεμένων σχέσεων. Η έκφραση “Όλα είναι Ένα”, ανήκει απολύτως στο βασίλειο του Ποσειδώνα και η απλότητά της μας καλεί πάντα σε βαθύ διαλογισμό. 

Επίσης η επιρροή του κύκλου του Ποσειδώνα μέσα στην ανθρώπινη ζωή είναι υπεύθυνη (μαζί με τον Δία) για τα ιδεώδη και τα ιδανικά του ανθρώπου, για την επαφή του ή την αποστροφή του προς τη θρησκεία, μα γενικά διαμορφώνει τα ανώτερα στρώματα της οποιαδήποτε πίστης ο άνθρωπος θα διαμορφώσει στη ζωή του. 

Οι όψεις που δημιουργεί ο Ποσειδώνας καθώς κινείται σε σχέση με τη γενέθλια θέση του, συμβαίνουν την ίδια χρονική περίοδο της ζωή μας, σε οποιοδήποτε ζώδιο και αν έχουμε τον Ποσειδώνα στον χάρτη μας. Αυτό οφείλεται στο ότι είναι πλανήτης με σταθερή τροχιά και κίνηση. Για παράδειγμα, οι γεννημένοι με Ποσειδώνα στον Ζυγό (μεταξύ 1942-1957) και οι γεννημένοι με Ποσειδώνα στον Υδροχόο (1998-2011) θα έχουν αμφότεροι την όψη εξαγώνου ή τετραγώνου του διελαύνοντος Ποσειδώνα προς τον γενέθλιο Ποσειδώνα τους, όταν θα βρίσκονται στην ηλικία των 28 (το εξάγωνο) και 42 (το τετράγωνο) ετών αντίστοιχα. 

Στο παρακάτω πινακάκι κάνουμε μια αναδρομή στις χρονικές περιόδους που ο Ποσειδώνας έμεινε μέσα σε κάθε ζώδιο, αρχίζοντας τη μέτρηση από την εποχή που ο Ποσειδώνας βρισκόταν στους Διδύμους τελευταια φορά, μεταξύ 1887 και 1901. Επιλέγω αυτή την περίοδο λόγω της κολοσσιαίας σημασίας συνόδου του με τον Πλούτωνα, που συνέβη το 1891-92. 

Θεωρώ πως η αντίληψη που ο πολιτισμός των τελευταίων 130 ετών έχει ερμηνευτικά για τον Ποσειδώνα στην αστρολογία, περνά μέσα από το “φίλτρο” αυτής της συνόδου που ουσιαστικά ξεκίνησε ένα κύκλο 400 ετών, ο οποίος θα ολοκληρωθεί το 2385.  

Με βάση αυτό το δεδομένο, πάμε να δούμε τις σημαντικότερες όψεις που κάνει ο Ποσειδώνας με τον γενέθλιο εαυτό του στη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου.

Όψη Μισού Εξαγώνου (30°) 

Ηλικία: 14 – 15 ετών

Αυτή η όψη συμβαίνει όταν ο άνθρωπος είναι 14-15 ετών. Δηλαδή στην έξαρση της εφηβείας. Συμπίπτει με την αντίθεση του διελαύνοντος Κρόνου προς τον γενέθλιο Κρόνο και με το ανοδικό εξάγωνο του διελαύνοντος Ουρανού προς τον εαυτό του. Όλες αυτές μαζί οι όψεις συνοψίζουν το εφηβικό κοκτέιλ της εσωτερικής έκρηξης που εξωτερικεύεται πρώτα προς το γονεϊκό περιβάλλον και από εκεί προς τις ευρύτερες κοινωνικές δομές. Είναι όλες όψεις που συμβάλλουν στη συνειδητοποίηση των εσωτερικών καταστάσεων μέσα στο νέο άτομο, το οποίο αντιδρά συνήθως σπασμωδικά και άτακτα, για το λόγο πως είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται υπό την επήρεια τέτοιων πλανητικών ενεργειών. 

Όντας όψη 30° μοιρών, είναι διερευνητική και η εξερεύνηση αφορά το έδαφος της φαντασίας. Το άτομο προσπαθεί να δοκιμάσει και να δει ποιο είδος φυγής προς τα μέσα – στο προσωπικό του ασυνείδητο – του ταιριάζει. Ο Ποσειδώνας εδώ, προσφέρει την υπερβατική αλλά και την ουσιαστική ονείρωξη, εμφυσώντας την πρώτη ύλη της (ερωτικής) φαντασίας μέσα στον εφηβικό νου. 

Ο έφηβος έρχεται σε επαφή με μια ολοκαίνουρια παλέτα συναισθημάτων που τον βγάζουν ανεπιστρεπτί από την παιδική ηλικία και τον εισάγουν σε ψυχολογικές εμπειρίες, μέσω των οποίων θα αναζητήσει τα ιδανικά και τις φαντασιώσεις που θα τον συντροφεύσουν σε όλη του τη ζωή. Έργο του Ποσειδώνα είναι η δημιουργία τους. Για την υλοποίηση τους ευθύνεται ο Κρόνος και οι άλλοι προσωπικοί πλανήτες.

Όψη Μισού Τετραγώνου (45°)

Ηλικία: 20 – 21 ετών  

Αυτή η όψη συμβαίνει στην ηλικία των 20-21 ετών, όταν ο άνθρωπος έχει (τουλάχιστον επισήμως) βγει από την εφηβεία του. Ουσιαστικά είναι η όψη της μετεφηβείας και όντας μια “σκληρή” γωνιακή όψη, δείχνει στον νέο άνθρωπο κάποια πρώτα όρια στον τρόπο που διαχειρίζεται τον φαντασιακό του κόσμο. Είναι η περίοδος που αντιλαμβάνεται πως η φαντασία του πρέπει να συνδυαστεί με την ύπαρξή του μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Είναι μια πρώτη όψη συμβιβασμού ή ταιριάσματος του εσωτερικού με τον εξωτερικό κόσμο. 

Αυτό συνήθως συμπίπτει στον αληθινό κόσμο με το τέλος των σπουδών και την πρώτη έξοδο στην αγορά εργασίας. Για όσους νέους αυτό έχει συμβεί πιο νωρίς, η περίοδος αυτή έρχεται να δείξει με πιο γειωμένο τρόπο πώς θα κινηθεί το άτομο σε σχέση με τα όνειρά του σε πιο πρακτικό επίπεδο. 

Καθώς συμπίπτει με το τετράγωνο του διελαύνοντος Ουρανού προς τον γενέθλιο εαυτό του, η επιτακτικότητα της ανεύρεσης ενός προσωπικού μονοπατιού είναι ένα από τα μείζονα θέματα της ζωής του νέου σε εκείνη την ηλικία. Είναι ακριβώς αυτός ο προβληματισμός που θα οδηγήσει στην επόμενη όψη του κύκλου. 

Όψη Εξαγώνου (60°)

Ηλικία: 27 – 28 ετών  

Το εξάγωνο συμβαίνει στα 27 – 28 έτη. Είναι η πρώτη πτολεμαϊκή όψη, ώστε μπορούμε να πούμε “η πρώτη πλήρως συνειδητή όψη”.  Η ηλικία εκείνη κουβαλάει ένα “χρυσό” κοινωνικό βάρος επάνω της. Θεωρείται η ηλικία που ο άνθρωπος αφήνει πίσω του την πρώτη νεότητα και οδεύει προς την πλήρη ανάληψη της ευθύνης της ζωής του. 

Περιέργως αλλά καθόλου τυχαίως, στην pop κουλτούρα έχει δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από διάσημους κυρίως τραγουδιστές, οι οποίοι πέθαναν ξαφνικά μέσα στη δόξα τους, ακριβώς στην ηλικία των 27 ετών (από τον Jim Morrison των Doors και τον Brian Jones των Rolling Stones, ως τον Kurt Cobain των Nirvana και την Amy Winehouse πιο πρόσφατα). Καθόλου τυχαίως, γιατί η ηλικιακή εκείνη περίοδος φανερώνεται μέσω της αστρολογικής μελέτης ότι συγκεντρώνει το βάρος πολλών όψεων. Αν και συνήθως αποδίδουν αστρολογικά το λεγόμενο “Club 27” στην πρώτη επιστροφή του Κρόνου στην γενέθλια θέση του, έχουμε επίσης το ανοδικό τρίγωνο του Ουρανού που επηρεάζει εκείνη την περίοδο. Η οποία συμπίπτει με την επιστροφή της Προοδευτικής Σελήνης στο Δευτερεύον Προοδευτικό σύστημα.

Ο ρόλος του εξαγώνου του Ποσειδώνα μέσα σε όλη αυτή τη πλανητική δυναμική, δείχνει την ανάγκη νέας κατεύθυνσης του φαντασιακού στοιχείου μέσα στη ζωή ή την επικύρωση της υπάρχουσας πορείας του προς την ικανοποίηση των ιδανικών του. Το άτομο εδώ βιώνει την πρώτη συνειδητή όψη του Ποσειδώνα και βρίσκεται σε άμεση συσχέτιση και αξιολόγηση προς τα ιδεολογικά πρότυπα που εδρεύουν στο αποτύπωμα της γέννησης του.

Κινείται γύρω από τις ιδέες του, τα ιδανικά του και την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Ίσως σε άτομα όπως οι προαναφερθέντες rock stars, η πρώιμη δόξα υπήρξε τόσο μεγάλη ώστε να τους φουσκώσει τη φαντασιακή εικόνα του εαυτού τους εκτός κάθε ορίου, ήδη από την ηλικία αυτή. Το εξάγωνο του Ποσειδώνα προς τον εαυτό του έφτανε για να τους εισάγει στην σφαίρα της φαντασίωσης του Εγώ και της πλήρους αποσύνδεσης από την πραγματικότητα. 

Χρησιμοποιώ το παράδειγμα διασήμων για να δείξω πώς το εξάγωνο αυτό δίνει το πρώτο δυνατό “σπρώξιμο” προς την υλοποίηση των μετεφηβικών ονείρων, εκείνων που έχουν ως τότε χτιστεί μέσα από την πορεία του ατόμου (σπουδές, πρώτοι έρωτες, πρώτα εργασιακά χρόνια) και την εξέλιξη των ιδανικών σε σχέση με αυτά στο επόμενο στάδιο της ζωής. Στην περίπτωση όμως της πρώιμης έκθεσης σε Ποσειδώνια μεγέθη δόξας και κοινωνικής αποδοχής, μπορεί να υπάρξει κατάχρηση του εξαγώνου και μάλιστα να βοηθήσει η επιρροή του προς τη φυγή από την “πεζή” πραγματικότητα. 

Βλέπουμε λοιπόν ότι το εξάγωνο δίνει τη συνειδητή ώθηση για την πορεία που το άτομο θέλει να ακολουθήσει. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που το εξάγωνο λειτουργεί «προστατευτικά», μέσω της πρόσκαιρης αποφυγής αποφάσεων. Δεν είναι τυχαίο πως σε αυτή την ηλικία πολλοί αποφασίζουν να επιμηκύνουν τη διάρκεια των σπουδών τους μέσω κάποιου διδακτορικού.
(το παράδειγμα δεν παρατίθεται ως θετικό ή αρνητικό, μα ως μια έκφραση της Ποσειδώνιας ανάγκης για αποφυγή ένταξης μέσα στις κοινωνικές δομές, μέσω της περαιτέρω παραμονής μέσα στο προστατευτικό περίβλημα της ακαδημαϊκής κοινότητας).

Όψη Πενταγώνου (72°)

Ηλικία: 33 ετών

Αυτή είναι μια δευτερεύουσα όψη αλλά ίσως έχει σημασία να την αναφέρουμε. Συνδέεται με μια περίοδο που το άτομο νιώθει μια πρώτη εκπλήρωση των βαθύτερων επιθυμιών της ζωής του. Δεν είναι απαραίτητα ρεαλιστική αυτή η αίσθηση, όμως υπάρχει και γεμίζει το άτομο με μια αόριστη αισιοδοξία για το μέλλον. 

Ο αριθμός 33 εξάλλου συνδέεται με διάφορα άλλα σύμβολα στον πολιτισμό μας, από το πεδίο των θρησκειών ως το πεδίο των μαθηματικών. Μιας και για τον Ποσειδώνα πρόκειται, μπορούμε να υποθέσουμε πως εδώ υπάρχει μια μυστικιστική επιρροή στη ζωή του ανθρώπου. Το αν την αντιλαμβάνεται και με ποιο τρόπο, είναι μια άλλη συζήτηση. Είναι ενδιαφέρον επίσης πως η όψη αντιστοιχεί και επαναλαμβάνεται στη ζωή του ατόμου στα 66 και στα 99 έτη.. 

Όψη Τετραγώνου (90°)

Ηλικία: 41 – 42 ετών 

Η όψη συμπίπτει με την αντίθεση του διελαύνοντος Ουρανού προς τον γενέθλιο Ουρανό. Η περίοδος αυτή μπορεί να ονομαστεί εύκολα ως “η κρίση των 40ρηδων”. Όμως αυτό είναι μια περιττή γενίκευση που μας αφήνει στο σκοτάδι της όψης. Το άτομο εδώ αντιμετωπίζει τον πρώτο έντονο υπαρξιακό απολογισμό, με την έννοια της θεώρησης της ζωής μέσα από τα επιτεύγματα του ή την απουσία αυτών. Συγκρούεται με τις ιδέες που είχε όταν ήταν νέος και προσπαθεί να δει ποιές μπορεί να περισώσει, ποιές έχουν φθαρεί ανεπανόρθωτα μέσα από τις επιλογές που έκανε στη ζωή του και ποιές κατάφερε να φέρει εις πέρας με επιτυχία. 

Δεν είναι εύκολη περίοδος γιατί το τετράγωνο του Ποσειδώνα δηλώνει πως θα υπάρξει κρίση σε σχέση με τα ιδανικά του όπως και να έχει. Κανείς δεν μπορεί να παραμείνει τελείως πιστός στα όνειρα που έκανε στο εφηβικό του δωμάτιο. Το τετράγωνο είναι η αναμέτρηση δύο διαφορετικών φαντασιακών κόσμων. Της πίστης προς τον εσωτερικό κόσμο (την πρωτότυπη ύλη που έθρεψε τις φιλοδοξίες του νέου και ορμητικού ανθρώπου) και το αποτύπωμα της φαντασίωσης αυτής στον πραγματικό κόσμο και τις υποχρεώσεις του. 

Είναι πιθανό ότι το άτομο σε αυτή τη φάση θα προσπαθήσει να αναζωπυρώσει τα νεανικά του αρχέτυπα με οποιοδήποτε τρόπο. Θα “πιαστεί” από τις νεανικές του ιδέες μέσα στην παρούσα αντιστοιχία τους, στην “συσκευασία” που τους αναλογεί, γύρω στα 40 του έτη. Είναι σύμφωνο με αυτό το γεγονός πώς συμβαίνουν πολλές απιστίες μέσα σε γάμους κατά αυτή την ηλικιακή περίοδο.

Ή πως υπάρχει ο “κοινωνικός μύθος” του 40αρη και της 40αρας που ψάχνουν για νεανικές ερωτικές υπάρξεις. Υπεύθυνη για αυτό είναι η επιθυμία αναβίωσης της πρώιμης φαντασιακής ορμής και η εκπλήρωση, έστω και τώρα, όσων δεν εκπληρώθηκαν νωρίτερα. Η φαντασία πάντα επιμένει και επιθυμεί, δεν υπάρχει ανθρώπινη ηλικία που να γράφει επάνω της Κρόνιους κοινωνικούς περιορισμούς.

Όψη Τριγώνου (120°)

Ηλικία: 55 – 56 ετών 

Σε κάποιες γενιές αυτό συμπίπτει με το τρίγωνο του διελαύνοντος Πλούτωνα προς τον γενέθλιο Πλούτωνα. Σε εκείνη την ηλικία το άτομο βιώνει μεγάλη ώθηση προς τα ωριμότερα ιδανικά του για τη ζωή. Δεν είναι απαραίτητο ότι η όψη θα λειτουργήσει σε πρακτικό επίπεδο, αν και μπορεί να συμβεί και αυτό. Το σημαντικό σε αυτό το στάδιο είναι ο άνθρωπος να έχει αποκτήσει την σχετική ωριμότητα να κατανοεί πλέον τι είναι το ουσιαστικό στη ζωή του, όσον αφορά την πίστη του στα πράγματα και τους ανθρώπους. Επίσης να έχει δημιουργήσει μια βάση κατανόησης σε σχέση με τις δικές του φιλοδοξίες και τρόπους διαφυγής από την πραγματικότητα, ώστε να είναι σε θέση να δημιουργήσει τους δικούς του προσωπικούς κόσμους. 

Ακόμα και αν αυτοί οι προσωπικοί κόσμοι είναι κάποιες μέρες διακοπών σε μια ερημική παραλία, ένα κοσμοπολίτικο ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου, ο καθημερινός μικρόκοσμος της εργασίας του. Ή και μια ολοκληρωτικά νέα πορεία ζωής. Το κοινό σε όλα αυτά, είναι πως το άτομο έρχεται σε μια συμφιλίωση με τα όνειρα που είχε μικρός, τα αποτιμά και κάνει ειρήνη μαζί τους, συγχωρεί καταστάσεις. Παράλληλα είναι ικανός μέσα από τις πρότερες εμπειρίες του, να οργανώσει τις καινούριες του ιδανικές φαντασιώσεις για το πώς θέλει να δημιουργήσει τη ζωή του από εδώ και πέρα, με πιο στέρεα μορφή, επεκτείνοντάς τες με μεγαλύτερη σιγουριά έξω και πέρα από το φαντασιακό του.

Όψη Ανοδικού Χιαστί (150°)

Ηλικία: 68 – 69 ετών

Η όψη αυτή γενικά δηλώνει πως δυο ενεργειακές καταστάσεις επιρροών είναι ασύμβατες, όχι απλά αντίθετες. Σημαίνει ότι η μια επιρροή δεν “βλέπει” την άλλη. Δηλαδή είναι είτε κρυφή, ή η μια αγνοεί την άλλη γιατί δε μπορούν να γίνουν εκατέρωθεν αντιληπτές στο συνειδητό νου. 

Η περίπτωση του ανοδικού χιαστί του διελαύνοντος Ποσειδώνα προς τον γενέθλιο εαυτό του, σημαίνει πως μετά από 69 χρόνια ζωής πάνω στον πλανήτη, ο άνθρωπος βρίσκεται σε μια υπαρξιακή κατάσταση όπου αντιλαμβάνεται τον εαυτό του να παίρνει απόσταση χρόνου από όσα διαδραματίζονται στην τωρινή κοινωνική πραγματικότητα και τον τρόπο που τα αντιστοιχίζει εσωτερικά, μέσα στο σύστημα πεποιθήσεών του. 

Καταλαβαίνει πως δεν μπορεί πλέον να συμβαδίσει με αυτό που λέμε “το κυρίαρχο ρεύμα της ζωής”. Απλά γιατί δεν τον ενδιαφέρει να διαμορφώσει άλλο τις ιδέες του με αυτό τον τρόπο. Οι ανάγκες του είναι πλέον φανερά σε άλλο μήκος κύματος. Αυτή η εξωτερική “ασυνεννοησία” με τα τρέχοντα συμβάντα, μπορεί να είναι η έκφραση αυτής της όψης. Μπορεί όμως να υπάρχουν και άλλοι λόγοι. 

Είναι σύνηθες κοντά σε αυτή την ηλικία να παρατηρούμε μια στροφή πολλών ανθρώπων προς τη θρησκεία. Άνθρωποι που φαινόντουσαν αδιάφοροι προς κάθε είδος πίστης σε προηγούμενα στάδια της ζωής τους. Αυτό είναι συνέπεια της βαθύτερης συνειδητοποίησης του πεπερασμένου της ανθρώπινης ζωής και πολλές φορές ενεργοποιείται μέσα από την παρουσία ασθενειών που “σπρώχνουν” το άτομο προς μια εκ νέου προσέγγιση του πνευματικού στοιχείου στη ζωή του. 

Το ίδιο βέβαια μπορούμε να παρατηρήσουμε και σε νεότερες ηλικίες. 

Ο Ποσειδώνας ευθύνεται για την παρουσία ασθενειών λόγω έλλειψης ισορροπίας ανάμεσα στα σωματικά, στα πνευματικά και στα διανοητικά μέρη της ανθρώπινης φύσης. Αυτή η ανισορροπία μπορεί να οδηγήσει το άτομο σε ανεύρεση λύσης για την αποκατάσταση της οντολογικής του ισορροπίας μέσω οποιασδήποτε πνευματικής και θρησκευτικής οδού.

Το χιαστί είναι μια δευτερεύουσα όψη η οποία έχει ένα παρόμοιο χαρακτήρα με την όψη μισού εξαγώνου. Εκείνη η όψη του Ποσειδώνα προς τον εαυτό του, έχει συμβεί στη ζωή του ατόμου όπως είδαμε, γύρω στα 15 του χρόνια, πάνω στο αποκορύφωμα της εφηβείας του. Το χαρακτηριστικό της ήταν η ανακάλυψη της άγνωστης ακόμα κοινωνικής ζωής που ανοιγόταν μπροστά στον τότε έφηβο. 

Τώρα έχουμε μια ανάλογη όψη γύρω από την πληροφόρηση που λαμβάνει το άτομο από το περιβάλλον του ύστερα από 70 έτη ζωής, πάνω στις συλλογικές φαντασιώσεις και τα όνειρα που είχε μέσα του από παιδί. Είναι όμως, αντίθετα με το διερευνητικό μισό εξάγωνο της εφηβείας, μια όψη που δείχνει προς την ολοκλήρωση ιδεολογικών καταστάσεων με τις οποίες το άτομο βρίσκει τον εαυτό του σε πλήρη ασυμβατότητα.

Το ανοδικό χιαστί είναι όψη που ορίζει εκ νέου την αντίληψη του ατόμου σε σχέση με τι το αφορά να κρατήσει και τι να αφήσει από μια κοινωνία που έχει μετατοπιστεί κατά 70 Ηλιακά έτη μετά τη γέννησή του. 

Όψη Αντίθεσης

Ηλικία: 82 – 83 ετών

Φτάνοντας στην όψη αντίθεσης του Ποσειδώνα προς τον εαυτό του, μπορούμε να μιλήσουμε για την περίοδο κατάκτησης μιας πολύ προσωπικής κορυφής. Ίσως θα έπρεπε να γιορτάζονται αυτές οι περίοδοι ως σημαντικές επέτειοι μέσα στη ζωή. Πολύ κοντά σε αυτή την αντίθεση, συμβαίνει η επιστροφή του Ουρανού στην γενέθλια θέση του (ένας πλήρης κύκλος του Ουρανού στο ζωδιακό διαρκεί 84 έτη) και λίγο αργότερα συμβαίνει η τρίτη επιστροφή του Κρόνου στην γενέθλια θέση. 

Θεωρητικά το άτομο έχει φτάσει σε προϋποθέσεις μεγάλης σοφίας… Αλλά αυτό χρειάζεται σοφά βήματα κατά τη διάρκεια της πορείας της ζωής του, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες σοφής ενατένισης των εγκόσμιων και του ίδιου του Εαυτού.

Τι είδους κατάκτηση λοιπόν είναι αυτή εδώ του Ποσειδώνα; Εδώ το άτομο βλέπει “κατάματα” την άλλη πλευρά των ιδανικών του. Κοιτάζει – έχοντας περάσει το χιαστί στα 68-69 του χρόνια – τις ιδεολογικές του ασυμβατότητες σε σχέση με την σύγχρονη εποχή. Πλέον στα 83 του αντικρύζει με όση σοφία μπόρεσε (ή δεν μπόρεσε) να αποκτήσει, τα όνειρα που έκανε νέος στη ζωή του. Κοιτάζει πόσα από αυτά βγήκαν αληθινά και πόσα όχι. Είναι η περίοδος που μπορεί να φέρει την μεγάλη συμφιλίωση με τον εαυτό ή να ολισθήσει σε μεγάλες απογοητεύσεις και αποδοχή της προσωπικής ήττας πάνω στα ιδανικά και τα όνειρα που είχε. 

Αν το άτομο έχει ακολουθήσει σε κάποιο βαθμό την εσωτερική του φωνή όλα αυτά τα χρόνια, η υπαρξιακή “προσγείωση” θα είναι μια ζεστή αγκαλιά (από τον ίδιο του τον εαυτό ή -ως επέκταση αυτού- από τον/την σύντροφο του, τα παιδιά του, τα εγγόνια του, τους φίλους του…). Αν η απόσταση μεταξύ ψυχολογικών προβολών και αποτελεσμάτων στην αληθινή ζωή είναι μεγάλη, χρειάζεται προσοχή, φιλοσόφιση και (αυτο)συγχώρεση.

Εδώ συζητάμε για μια απολύτως υποκειμενική ματιά πάνω στη ζωή, μα όσο και αν έχει τέτοιο χαρακτήρα, δεν παύει να είναι η ματιά του ίδιου του υποκειμένου στον καθρέφτη των ιδανικών του. Εννοώ πως δεν έχει σημασία τι πιστεύουν οι άλλοι για την πορεία της ζωής του ανθρώπου ως εδώ. Σημασία έχει τι νιώθει το ίδιο το άτομο μπροστά στον απολογισμό του. Ακόμα και αν ζήσει ως τα 100 και ακόμα παραπέρα, η αντίθεση του διελαύνοντος Ποσειδώνα προς τον γενέθλιο εαυτό, είναι ο τελικός απολογισμός της ιδανικής εικόνας που κάποτε ως παιδί είχε πλάσει στο νου του και έκανε όνειρα για το πώς θα την πραγματοποιήσει.

Καθοδικό χιαστί

Ηλικία: 95 – 96 ετών

Καθώς τα χρόνια κυλούν ύστερα από το πέρας της επιρροής της αντίθεσης, για όσους θνητούς καταφέρουν να φτάσουν την ηλικία των 95 με 96 ετών, έρχεται η ώρα της όψης του καθοδικού χιαστί. Η διαφοροποίηση της όψης αυτής από την αντίστοιχη του ανοδικού χιαστί στα 68-69 έτη, είναι πως πλέον το άτομο βαδίζει προς την αθανασία του, έχοντας συμφιλιωθεί με ό,τι το περιβάλλει. Εκτός αν είναι από εκείνους τους ανθρώπους που δεν έμαθε τίποτα για το τι είναι η ζωή και καταλήγει ακόμα και στα βαθιά γεράματά να είναι αυτό που πολλοί αποκαλούν “στραβόξυλο”. Αυτό είναι απόρροια της μη συμφίλιωσης με την επερχόμενη αποχώρησή του από αυτή τη ζωή. 

Αν διατηρεί ακόμα μια σχετική αντίληψη συνείδησης, το άτομο βιώνει μια ασυμβατότητα σε αυτή την όψη. Αλλά τώρα αυτή σχετίζεται με τον ρου της ζωικής του ύλης και σε σχέση με τη δική του κυτταρική δομή. Ας μη ξεχνάμε πως ο Ποσειδώνας σχετίζεται και με την φθορά του σώματος, και εδώ το άτομο ιδανικά βρίσκεται στην περίοδο που σβήνει με ευδαιμονία το εσωτερικό του φως, ευγνωμονώντας το Θεό, τους Θεούς ή το Σύμπαν που του χάρισε όλη αυτή τη ζωή ως τα βαθιά γεράματα. 

Μετά από αυτή την ηλικία παρατηρούμε πως τα άτομα μπαίνουν σε μια κατάσταση εσωτερικής σοφίας σχετικά με την ευρύτερη αντίληψη του σύμπαντος. Συγκυριακά μόνο η επικοινωνία με τους συνανθρώπους τους έχει κάποιο ενδιαφέρον και κυρίως όταν αφορά συναισθήματα αγάπης. Είναι το στάδιο προετοιμασίας για αποχώρηση… Αν το άτομο επιβιώσει τόσο ώστε να περάσει τα 100 έτη ζωής τότε.. πολλά μπορεί να συμβαίνουν μέσα στο νου ενός υπεραιωνόβιου.. 

Μα δε θα επεκταθούμε πιο πέρα από την όψη καθοδικού χιαστί. Θα αφήσουμε το νου μας να φαντάζεται την ανθρώπινη ύπαρξη σε εκείνες τις ηλικίες σαν τον κοσμοναύτη David Bowman, που πέρασε πέρα από τη ζώνη του Δία στην ταινία του Stanley Kubrick, “2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος” και ενώθηκε με το υπερβατικό, φτάνοντας στον επόμενό του κύκλο συνειδητότητας.

Παρεμπιπτόντως, αν κάποιος άνθρωπος αυτής της ηλικίας διαβάζει όλο αυτό το κείμενο, του στέλνουμε την Ποσειδώνια αγάπη μας. Πληροφοριακά, η επόμενη σημαντική όψη είναι εκείνη του καθοδικού τριγώνου. Συμβαίνει γύρω στα 110 έτη ζωής.. 

Επικοινωνία

e-mail: [email protected]

facebook: Stavro Christo

Βιβλιογραφία – Παραπομπές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Neptune

https://en.wikipedia.org/wiki/Discovery_of_Neptune

Stanley Kubrick – 2001: A Space Odyssey, MGM, 1968

Arthur C. Clarke – 2001: A Space Odyssey, Hutchinson, 1968

Χρήστος Παΐζης, Δομοαξονική Ερμηνεία των Όψεων της Κλασικής Αστρολογίας, Λεξίτυπον, 2019