Συνθετικές ασθένειες: Το σοκαριστικό μέλλον του πολέμου!
Μια πρόσφατη έκθεση της RAND Corporation, που χρηματοδοτείται από το Γραφείο του Υπουργού Άμυνας και το Εθνικό Ινστιτούτο Άμυνας Ερευνών, η οποία διερευνά την πιθανή χρήση κατασκευασμένων παθογόνων ως οργάνων πολέμου. Αυτή η εξέλιξη στη βιοτεχνολογία, που κάποτε θεωρούνταν επιστημονική φαντασία, είναι τώρα μια διαφαινόμενη πραγματικότητα, με σημαντικές επιπτώσεις για μελλοντικούς πολέμους.
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι η πρόοδος στη βιοτεχνολογία, ιδιαίτερα στον τομέα των μηχανικών παθογόνων παραγόντων, παρουσιάζει νέες στρατηγικές ευκαιρίες και προκλήσεις στον πόλεμο. Η χρήση εμβολίων αγγελιαφόρου ριβονουκλεϊκού οξέος (mRNA), αλληλουχιών γονιδίων CRISPR (ομαδοποιημένες τακτικά διακεκομμένες σύντομες παλινδρομικές επαναλήψεις) και η πρόοδος στις διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή (BCI) θα μπορούσε να αλλάξει τους στρατηγικούς υπολογισμούς. Η δυνατότητα δημιουργίας μηχανικών παθογόνων που στοχεύουν συγκεκριμένα άτομα με ορισμένους γενετικούς δείκτες γίνεται όλο και πιο εφικτή και οικονομικά αποδοτική.
Ιστορικά, τα βιολογικά όπλα συχνά απορρίπτονταν λόγω του κινδύνου παράπλευρης ζημιάς. Τα παθογόνα θα μπορούσαν άθελά τους να στοχεύουν τόσο εχθρούς όσο και συμμάχους. Ωστόσο, η ικανότητα στόχευσης συγκεκριμένων γενετικών δεικτών μειώνει αυτόν τον κίνδυνο, καθιστώντας αυτά τα βιοόπλα πιο ελκυστικά. Επιπλέον, η εγγενής δυσκολία απόδοσης μεταδοτικών παθογόνων σε έναν συγκεκριμένο παράγοντα, λόγω της διφορούμενης φύσης τους, τα καθιστά κατάλληλα για μυστικές επιχειρήσεις.
Μια σημαντική πρόκληση για την ανάπτυξη αυτών των βιοτεχνολογικών όπλων είναι η πρόσβαση. Για να δημιουργήσει κανείς τέτοια όπλα, θα πρέπει είτε να κατασκευάσει την τεχνολογία χρησιμοποιώντας ακριβές και προηγμένες μεθόδους είτε να την κλέψει από εξαιρετικά ασφαλή εργαστήρια. Ενώ χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα μπορεί να έχουν τους πόρους για να αναπτύξουν τέτοια όπλα, οι περισσότερες άλλες χώρες δεν έχουν.
Η έκθεση σημειώνει επίσης μια αύξηση στα εργαστήρια βιοασφάλειας σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στα εργαστήρια BSL-4, τα οποία χειρίζονται τα πιο επικίνδυνα παθογόνα. Αυτός ο πολλαπλασιασμός εργαστηρίων βιοασφάλειας υψηλού επιπέδου, ενώ προορίζεται για ευεργετική έρευνα, αυξάνει τον κίνδυνο πιθανής κλοπής επικίνδυνων παθογόνων.
Η έκθεση υποστηρίζει τελικά ότι το ίδιο το ανθρώπινο σώμα θα γίνει πεδίο μάχης, παρόμοιο με στεριά ή θάλασσα. Οι χώρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη γενετική μηχανική για να μεγιστοποιήσουν την απόδοση ενός στρατιώτη ή να δημιουργήσουν βιοτεχνολογία που μπορεί να στοχεύσει συγκεκριμένα γονίδια για επιθέσεις. Αυτό εγείρει ανησυχίες σχετικά με τη χρήση του DNA των ανθρώπων εναντίον τους, ένας κίνδυνος που ισχύει τόσο για κρατικούς όσο και για μη κρατικούς φορείς.
Συνοψίζοντας, το μέλλον του πολέμου μπορεί κάλλιστα να περιλαμβάνει «συνθετικά δημιουργούμενες γονιδιωματικά στοχευμένες πληγές», μια εξέλιξη που θέτει σημαντικές ηθικές, στρατηγικές προκλήσεις και προκλήσεις ασφάλειας. Αυτό το νέο σύνορο στον πόλεμο της βιοτεχνολογίας υπογραμμίζει την ανάγκη για ισχυρή διεθνή ρύθμιση και συνεργασία για την αντιμετώπιση αυτών των αναδυόμενων απειλών.